Επιστροφή στη σκληρή πραγματικότητα της Ελλάδας μετά από ολιγοήμερες διακοπές…. Σε μια βδομάδα που έλειπα συμβήκανε αρκετά ενδιαφέροντα, άξια σχολιασμού πράγματα, όπως η ανάληψη ευθύνης για τη δολοφονία του Γκιόλια, ή επίταξη των φορτηγών δημοσίας χρήσεως μετά από μόλις 2 μέρες απεργίας, και η ολοκλήρωση της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων. Μιας και έχω μόλις μία ώρα στο σπίτι, και λίγο χρόνο στη διάθεσή μου, θα ασχοληθώ με το πιο εύκολο, το τελευταίο, και θα πάρουν σειρά και τα υπόλοιπα…
768.000 είναι λοιπόν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι κληρικοί, και οι στρατιωτικοί. Και οι συμβασιούχοι κάθε είδους, οι οποίοι σήμερα είναι και αύριο δεν είναι… Που είναι το 1.000.000 που προπαγάνδιζαν τόσο καιρό οι κυβερνητικοί κύκλοι; Και απειλούσαν ότι με την απογραφή θα φανεί ότι η “τεράστια κρατική μηχανή” είναι αυτή που σπαταλά τα χρήματα του Ελληνικού λαού; Άλλη μια επικοινωνιακή φούσκα ήταν, που έσκασε στα χέρια των εμπνευστών της…
Το είχα άλλωστε προβλέψει σε προηγούμενη ανάρτησή μου : όταν βγουν τ’ αποτελέσματα, θα τρέχουν να κρυφτούν όλοι αυτοί που σήμερα προσπαθούν να ρίξουν στο δημόσιο την κατάντια της Ελλάδας.
Καταρρίφθηκε λοιπόν μια και καλή και αυτός ο μύθος. Και μαζί του καταρρίφθηκε και η προσπάθεια της κυβέρνησης να στρέψει την κοινωνία ενάντια στο δημόσιο υπάλληλο, για να μπορέσει να του μειώσει το μισθό πολύ πιο εύκολα. Ήδη στα σχόλια των αναγνωστών σε όλα τα ενημερωτικά sites, αλλά και στα blogs που επισκέφτηκα, φαίνεται η αναστροφή του κλίματος αυτού, υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι ο Δημόσιος Τομέας είναι μια χαρά. Χρειάζονται πολλές αλλαγές, κυρίως στον οργανωτικό τομέα, αλλά και στη στελέχωση με ανθρώπινο δυναμικό εφοδιασμένο με τα κατάλληλα προσόντα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη κουβέντα..
768.000 Δημόσιοι Υπάλληλοι στην Ελλάδα τελικά…Άλλωστε όσοι ασχολούνται με το δημόσιο τομέα, όπως π.χ. ο γνωστός από τις τηλεοπτικές εκπομπές καθηγητής κος Δημήτρης Μητρόπουλος, είχαν επωνύμως εκφέρει την άποψη ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στη χώρα μας είναι κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άποψη που πλέον επαληθεύτηκε, και φέρει και τη σφραγίδα της κυβέρνησης και του Υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης. Μάλιστα είχαν πει ότι ο στενός δημόσιος τομέας αριθμεί κάτι παραπάνω από 500.000 υπαλλήλους. Και δεν έχω κανένα λόγο να μην το πιστέψω και αυτό, ειδικά μετά την απογραφή. Η κυβέρνηση πρέπει τώρα πια να βρει μια άλλη, πιο πιστευτή δικαιολογία για το που πάνε τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου..Γιατί σε μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων δεν πάνε, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Μπορώ να τους δώσω κι εγώ μερικές κατευθύνσεις να ψάξουν: προμήθειες, εξοπλισμοί, δημόσια έργα, νοσοκομεία…
Αν θέλουν τώρα να μειώσουν τη δαπάνη του κράτους σε μισθούς, υπάρχει ένας απλός τρόπος: ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!! Έχετε τα κότσια κύριοι να τα βάλετε με τους παπάδες; Γιατί να τους πληρώνει αυτούς ο Έλληνας φορολογούμενος, που στο κάτω-κάτω μπορεί να μην είναι και χριστιανός; Αν διδάσκουν σε σχολεία, αυτό είναι άλλο.. Άλλα σε κάθε άλλη περίπτωση, νομίζω ότι είναι λάθος και άδικο να πληρώνονται από το κράτος. Η περιουσία της Εκκλησίας είναι πολύ μεγάλη, και σίγουρα μεγάλα είναι και τα έσοδά της κάθε μήνα. Εξάλλου, απ’ όσο γνωρίζω, για να γίνεις παπάς δεν περνάς από αξιολόγηση τύπου ΑΣΕΠ, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι. Άρα ουσιαστικά προσλαμβάνεσαι στο δημόσιο χωρίς κριτήρια..
Έτσι απλά είναι τα πράγματα κύριοι…Αφού έχετε τα κότσια να επιτάσσετε με μεθόδους χούντας μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα σε χρόνο ρεκόρ για δημοκρατική κυβέρνηση, γιατί δεν τα βάζετε με την εκκλησία; Φοβάστε τους πιστούς που δε θα σας ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές; Έχετε επανειλημμένως πει ότι δε λογαριάζετε πολιτικό κόστος. Και, εφόσον έχετε δεσμευτεί ήδη στην τρόικα για περεταίρω μείωση του μισθολογικού κόστους του δημοσίου, η λύση αυτή είναι η ιδανική…
Ας με συγχωρέσει ο θεός γι’ αυτή μου την πρόταση, και ας με προστατέψει από τις κατάρες των παπάδων και των γιαγιάδων που κρέμονται μέρα νύχτα από τα γένια τους. Άλλο πίστη όμως, κι άλλο η εκκλησία και ο κλήρος, ειδικά όπως την έχουν καταντήσει στις μέρες μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου