"Για τους συναδέλφους του Τμήματος Πάτρας, με ειδική άδεια της ΕΣΗΕΠΗΝ, μπορούν να εργαστούν την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου μόνο όσοι θα καλύψουν τις εορταστικές εκδηλώσεις για τον Πολιούχο Απόστολο Ανδρέα".
Έτσι καταλήγει η απόφαση της (ΕΣΗΕΠΗΝ) Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Πελοποννήσου- Ηπείρου και Νήσων (στην Πάτρα, όπου έχει το διευθυντήριο της, με πρόεδρο που έχει νομικό σύμβουλο...την αδελφή του, που ο ίδιος είναι πολυθεσίτης, αλλά κόπτεται για τα δικά μας δικαιώματα. Αυτός και οι τοποτηρητές του στην Κρήτη, οι οποίοι διατηρούν δική τους επαγγελματική ιστοσελίδα, πληρώνονται από την ΕΡΑ και την ΕΡΤ, εργάζονται ταυτόχρονα και σε άλλα μέσα κερδίζοντας πολλά λεφτά κάθε μήνα και φυσικά, ως εργοδότες απ' τη μια εκμεταλλεύονται τους συναδέλφους μας, αλλά ως...συνδικαλιστές από την άλλη...κόπτονται για τα δικαιώματα μας...
Δε λέω, βέβαια. Του Αγίου Αντρέα είναι σήμερα και μεγάλη η χάρη Του. Αλλά, αντί να πουν ότι εξαιρούν τους συναδέλφους που θα κάνουν το συνδικαλιστικό ρεπορτάζ, αποφασίζουν να επιτρέψουν μόνο την κάλυψη των εκδηλώσεων για τον πολιούχο της Πάτρας; Δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι η ανακοίνωση τους αυτή, δείχνει ανθρώπους που νομίζουν ότι επειδή όλοι εμείς οι από κάτω κάνουμε τόσα χρόνια υπομονή, έχουν πιάσει από τέτοια του, τον Πάπα...
Αλλά από τώρα και μετά, μάλλον θα ξεπεζεύουν και θα ξεπεζεύουν και πολύ άδοξα, τόσο εκείνοι του διευθυντηρίου των Πατρών, όσο και οι εδώ βολεμένοι εργοδοτοσυνδικαλιστές τους...
Και ιδιαίτερα μετά τη νέα αναβολή που ζήτησαν στην αγωγή πολλών συναδέλφων μας σε βάρος τους, αφού επειδή εργάζονται σε συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Κρήτης, τους έχουν εκτός συνδικαλιστικής οργάνωσης (αυτά δεν τα έκανε ούτε ο Μεταξάς, ούτε η Χούντα των Συνταγματαρχών), καλά θα κάνουν να πάνε να κρυφτούν. Η δίκη είναι στο Εφετείο της Πάτρας. Η πρώτη απόφαση δικαίωσε τους βιοπαλαιστές της δημοσιογραφίας, αλλά όλοι αυτοί με τις χλιδάτες τους ζωές και τις χαβαλεδιάρικες εκπομπούλες τους, τόλμησαν να καταθέσουν έφεση επί της απόφασης της δικαιοσύνης. Και έχουν ζητήσει από τότε και μερικές αναβολές, τρενάροντας την πλήρη δικαίωση των ανθρώπων αυτών!
Και τώρα, μαθαίνω ότι οι συνάδελφοι είναι ακόμα πιο αποφασισμένοι, να μην κάνουν πίσω ποτέ, όσα και αν χρειαστεί να πληρώσουν ακόμα, μέχρι να πετύχουν την τελική τους δικαίωση.
Λυπάμαι που αναγκάζομαι να στείλω αυτό το κείμενο. Αλλά εμείς που κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, δεν είναι δυνατόν να σιωπούμε όλα αυτά τα χρόνια με την τακτική των συγκεκριμένων συνδικαλιστών σε βάρος του κλάδου μας. Και για να μην υπάρχουν κενά στην ενημέρωση του κόσμου, θα προσθέσω ότι εδώ και πολλά χρόνια, ακόμα και συνταξιούχο είχαν στο διοικητικό συμβούλιο, που αποφάσιζε και εδιάταζε για το ποιος είναι "εντάξει τώρα" να μπει στην ΕΣΗΕΠΗΝ ή ποιος απορρίπτεται... Μετά την παραίτηση του, λόγω κριτικής που του ασκήθηκε, η ίδια τακτική συνεχίζεται, με περισσότερες εγγραφές, αλλά ελάχιστες έως καθόλου από τον όμιλο της ΚΡΗΤΗ Τ.V και της εφημερίδας "Ν.Κρήτη" που ξέρω ότι ζουν δουλεύοντας και όχι παραγοντίζοντας.
Οι συνδικαλιστές αυτοί, λοιπόν, επί δεκαετίες κρατούσαν κλειστές τις πόρτες της συνδικαλιστικής οργάνωσης και ξέρετε γιατί; Γιατί μοιράζονταν ένα επίδομα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια αποτελούσε σχεδόν δεύτερο μισθό για όποιον γινόταν μέλος. Και το επίδομα αυτό μειώνεται ανάλογα με τον αριθμό των μελών. Αλλά και σήμερα, μάλλον το αύξησαν σε σχέση με τα τελευταία χρόνια που είχε μειωθεί. Μέχρι και αεροπλάνο έχουν μισθώσει στο παρελθόν από την Αθήνα για να πάνε σε κάποιο νησί και να πραγματοποιήσουν τη γενική τους συνέλευση. Κάθε χρόνο επιλέγουν κι ένα όμορφο νησί, γιατί θέλουν να δώσουν "χρώμα" στην ανύπαρκτη δράση τους, κατασπαταλώντας τα χρήματα όλων μας, γιατί τα έσοδα τους προέρχονται από χρήματα παρακρατήσεων από κάθε ασφαλισμένο δημοσιογράφο, είτε είναι μέλος τους αλλά και από όλα τα ΜΜΕ...
Εδώ και δεκαετίες, λοιπόν, ο λόγος που συμπεριφέρονται έτσι, είναι κυρίως για να μην χάσουν την κουτάλα. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ασφαλίζονται συνάδελφοι και έπρεπε στα τρία χρόνια ενσήμων να είχαν γραφτεί ως μέλη. Αλλά είπαμε... Η κουτάλα, πάνω απ' όλα. Και όσο για τη μεγάλη ανεργία στον κλάδο μας, καθώς συνεχώς απολύονται δημοσιογράφοι στην Κρήτη, νομίζω ότι αν ο κάθενάς από αυτούς, άφηνε μία έστω από τις θέσεις που έχει σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, ανταποκρίσεις, γραφεία Τύπου κ.λ.π. ίσως και να έβρισκαν δουλειά ακόμα και οι μισοί από τους συνάδελφους μας, που είναι σήμερα στην ανεργία.
Αναγνώστης δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου