Κατά τις επισκέψεις τους αυτές, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και της ΔΗ.ΣΥ(από το ΛΑΟΣ δεν έχω δει κανένα ακόμα)τείνουν με περίσσιο θράσος το χέρι στους πολίτες, λες και δεν τρέχει τίποτα… Λες και το χέρι αυτό δεν υψώθηκε – και μάλιστα κατ’ επανάληψη – στη βουλή για να υπερψηφίσει ή να αποδεχτεί τελικά κάθε μέτρο που οδήγησε στη μείωση του μισθού τους και της σύνταξής τους, την αύξηση της φορολόγησής τους και την κατάργηση των φοροαπαλλαγών, το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων και τη μείωση των παροχών υγείας, τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος στα σπίτια τους, την απώλεια της εργασίας του και την αύξηση της ύφεσης και της ανεργίας. Με μία λέξη, την εξαθλίωσή τους! Κι όμως! Μπαίνουν μέσα χαμογελαστοί, με τα τσιράκια να τους συνοδεύουν και να μοιράζουν φυλλάδια, με τα κουστουμάκια τους ή τα ταγεράκια τους και το μαλλί του κομμωτηρίου, σα να μην τρέχει τίποτα, σα να μην έχει αλλάξει τίποτα στη χώρα και στη ζωή μου! Κι έχουν το θράσος....
να τεντώνουν το χέρι να πιάσουν το δικό μου! Και να μου λένε ότι αν δεν ήταν αυτοί, μπορεί να μην έπαιρνα τα ψίχουλα που παίρνω σήμερα, ή ότι μπορεί κι εγώ να μην είχα δουλειά! Και ότι και αυτοί ζορίζονται και έχουν δάνεια που δεν μπορούν ν’ αποπληρώσουν, την ίδια στιγμή που στο Πόθεν Έσχες τους έχουν δηλώσει για μια χρονιά όσα δε θα βγάλω δουλεύοντας μια ζωή!Ε λοιπόν όχι, δε μπορώ να είμαι πλέον ευγενικός. Δε μπορώ να σφίξω το χέρι σας. Αυτό το χέρι είναι που ανέτρεψε όλη μου τη ζωή, που μ’ εμποδίζει να μεγαλώσω τα παιδιά μου όπως είχα κανονίσει και που θέλει να παραδώσω το σπίτι μου και τη χώρα μου στους δανειστές. Και όχι μόνο δε θα το σφίξω, αλλά θα κάνω ότι περνά από το δικό μου να μην το ξαναδώ υψωμένο μέσα στη βουλή.
Κι αν έχει απομείνει λίγη τσίπα επάνω σας, σταματήστε να πηγαίνετε στους εργασιακούς χώρους. Αφήστε μας τουλάχιστον να δουλέψουμε – όσοι και για όσο έχουμε ακόμα δουλειά – με ηρεμία…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου