* Γράμμα φοιτήτριας στην Αγγλία προς τους αγανακτισμένους της πλατείας Ελευθερίας

Θέλω να σας γράψω, σε όλους εσάς που είστε στο σπίτι μου, στο Ηράκλειο, στην Κρήτη, στην Ελλάδα.

Είμαι Ελληνίδα που σπουδάζει στο εξωτερικό. Ακούω τόσα σχόλια καθημερινά από τους Άγγλους εδώ για την Ελλάδα, στην τβ όλη μέρα να δείχνουν πως βουλιάζουμε, πως ξεπουλιόμαστε. Ακούω να με λένε τεμπέλα ως ελληνίδα την ίδια ώρα που ο πατέρας μου φτύνει αίμα για να μπορώ να τελειώσω τις μεταπτυχιακές μου σπουδές.

Φοιτητές από όλο τον κόσμο (Burgina Faso, USA,UK, ακόμη και από μια χώρα που λέγεται Brunei – εγώ δεν ήξερα ότι υπάρχει)και εγώ, η μόνη Ελληνίδα, όλοι μαζί μελετάμε τα αρχαιολογικά ευρήματα από το Ιδαίον Άντρον και από την Κνωσό και το σπίτι μου βρίσκεται 5 λεπτά από κει. Βλέπω την Κρήτη από έναν τεράστιο χάρτη που είναι στημένος στη μέση μιας αίθουσας για να μπορούν όλοι να ξέρουν που βρίσκεται η Ιεράπετρα, η Ελεύθερνα , η Βιάννος, το Ατσαλένιο, οι Μέλαμπες και όλα τα μικρά και μεγάλα χωριά της Κρήτης. Την ίδια ώρα, νοιώθω τόσο κοντά και τόσο μακριά από την πατρίδα.

Και την ίδια ώρα που φοιτητές από την Αμερική μελετάνε ένα μικρό νησί τον Άγιο Ευστράτιο με τα ευρήματα του, την ίδια στιγμή βλέπω να το ξεπουλάνε από τις ειδήσεις. Και δακρύζω, και πονάω…

Θέλω μια χάρη, μεγάλη. Επειδή δεν μπορώ να είμαι εκεί, ζητάω από έναν ή μία Ηρακλειώτη πολίτη, να είναι εκεί για μένα. Να είναι εκεί όσο περισσότερο μπορεί. Να με αντικαταστήσει μέχρι να μπορέσω να έρθω όσο πιο σύντομα μπορώ. Και υπόσχομαι πως όταν γυρίσω θα τον αποδεσμεύσω αν έχει κουραστεί και θα πάω στη θέση μου, εκεί που θέλω να βρίσκομαι. Δε με νοιάζει να είναι μαύρος, άσπρος μελαμψός, χοντρός, κοντός. Θέλω να νοιώθει Έλληνας και Κρητικός. Και δε θέλω να έχει καμία σημαία, παρά μόνο την ελληνική. μόνο αυτά τα ‘προσόντα’ θέλω να έχει. Ελπίζω να βρεθεί κάποιος, όχι για να κάνει τη δική μου δουλειά, αλλά να βοηθήσει στη δουλειά όλων μας.

Και θέλω να μπορώ, να βλέπω εγώ και όλοι το χάρτη της Κρήτης και της Ελλάδας και να χαμογελάω. Όχι για να μπορώ να λέω ότι οι πρόγονοι μας, έδειξαν τον πολιτισμό, αλλά για να λέω ότι οι σημερινοί Έλληνες, έδειξαν το δρόμο για την Ελευθερία, την ελεύθερη ψυχή.
Εις το επανειδήν…

* από τις συζητήσεις του blog των αγανακτισμένων της πλατείας Ελευθερίας