“Οι αιρετοί κινούνται στα όρια της νομιμότητας”, λέει ο Ρακιντζής. Οι πολίτες;;;

Όπως έγραψα και σε προηγούμενη ανάρτηση, η έκθεση του Γ.Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, και το περιεχόμενό της απασχόλησε πολλές ιστοσελίδες. Όμως ο σχολιασμός αυτός έγινε επιλεκτικά και δικαιολογημένα ως ένα βαθμό, με βάρος κυρίως στις περιπτώσεις διαφθοράς. Μιας και το θέμα αυτό έχει καλυφθεί, θα ήθελα να σταθώ σε ένα άλλο σημείο της έκθεσης, στο οποίο δεν δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση από τον Τύπο: αυτό της ευθύνης των αιρετών αρχόντων! 

Η Έκθεση Ρακιντζή στη σελίδα 11 αναφέρει:

“Από τη μέχρι τώρα εμπειρία μας προκύπτει το συμπέρασμα ότι κυρίως μέχρι τώρα οι ΟΤΑ α΄ βαθμού αλλά και οι β’ βαθμού σε μικρότερο βαθμό, εμπλέκονται σε πολλές περιπτώσεις κακοδιοίκησης η οποία όπως είναι γνωστό οδηγεί αρκετές φορές και στη διαφθορά ή ευνοεί την ανάπτυξή της.
Η άσκηση της εξουσίας εκ μέρους αρκετών αιρετών αρχόντων στα όρια της νομιμότητας ή και πέραν αυτής, η απότομη και χωρίς προηγούμενη οργάνωση της απαιτούμενης υποδομής μεταβίβαση σ’ αυτούς αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση, οι ανεπαρκείς έλεγχοι της κεντρικής διοίκησης, οι ανεπαρκείς μελέτες για την εκτέλεση έργων, που πολλές φορές γίνονται σκοπίμως για να δικαιολογηθούν πρόσθετες εργασίες, ακόμη η έγκριση αποφάσεων των ΟΤΑ εκ μέρους της εποπτευούσης αρχής μόνο δια της παρόδου της προθεσμίας προς αναπομπή και κυρίως η έλλειψη δυνατότητας ελέγχου εκ μέρους της Διοίκησης των δημοτικών επιχειρήσεων είναι μερικοί από τους παράγοντες που ευνοούν την κακοδιοίκηση και διαφθορά στο χώρο της Τοπικής Aυτοδιοίκησης, καθημερινώς δε διαπιστώνονται υπεξαιρέσεις σε βάρος των ταμείων των Δήμων, αποτέλεσμα μη επαρκούς ελέγχου εκ μέρους των Δημάρχων. Η διαπίστωση αυτή προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις μας για τα έτη 2003 έως 2009 αλλά και από την παρούσα”.

Ο κος Ρακιντζής αγγίζει έστω και επιδερμικά το μεγάλο θέμα της μη νόμιμης άσκησης εξουσίας από τους αιρετούς άρχοντες, και κυρίως ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ!! Ένα θέμα στο οποίο έχω αναφερθεί πάμπολλες φορές, και δε θα βαρεθώ ποτέ να κάνω αναφορές όσο καιρό θα λειτουργεί το παρόν ιστολόγιο.

Η επιλεκτική εφαρμογή των νόμων, αλλά κυρίως  η πολιτική πίεση προς τους υπαλλήλους να κινηθούν στα όρια της νομιμότητας αλλά και πέρα από αυτά, είναι ένα συνηθισμένο και σχεδόν καθημερινό φαινόμενο στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Και, επειδή η επανεκλογή δημάρχων (και περιφερειαρχών πλέον) και δημοτικών (και περιφερειακών) συμβούλων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από… την προσωπική επαφή με τον πολίτη, και κατά πόσο ο πολίτης μένει ευχαριστημένος από τη διευθέτηση των υποθέσεών του, καταλαβαίνετε ότι οι τοπικοί άρχοντες δε διστάζουν να πιέσουν ή ακόμα και να απειλήσουν υπαλλήλους προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία υπαλλήλων τριών ας το πούμε “ταχυτήτων” και “κατηγοριών”: 1) αυτών που μένουν στην πιστή εφαρμογή των νόμων, πράγμα όμως που για τους αιρετούς δεν είναι ότι και πιο ευχάριστο, και το εκλαμβάνουν ως  αντιπολίτευση 2) αυτών που φοβούμενοι για τις επιπτώσεις που η άρνησή τους να εξυπηρετήσουν καταστάσεις κινούνται κάποιες φορές στα όρια της νομιμότητας, ή παραβαίνουν συγκεκριμένες διατάξεις για να εξυπηρετήσουν καταστάσεις και να μη μπουν στη μαύρη λίστα των αιρετών, και 3) αυτών που έχουν ως σύστημα την καταστρατήγηση της νομοθεσίας  για να εξυπηρετήσουν τα θέλω των αιρετών αλλά και των πολιτών, και φυσικά και τα δικά τους, που είναι φυσικά και οι αγαπημένοι και πιο ευνοημένοι υπάλληλοι κάθε πολιτικού προϊσταμένου.

Αυτά φυσικά και δεν τολμάει να τα αναφέρει με τ’ όνομά τους ο κος Ρακιντζής, παρόλο που σε άλλο σημείο της έκθεσής του γράφει σαφώς ότι η αντιμετώπιση της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης στο δημόσιο τομέα είναι θέμα πολιτικής βούλησης.

Το θέμα λοιπόν είναι από τη μία η έλλειψη πολιτικής βούλησης για να αντιμετωπιστεί η διαφθορά, αφού το ίδιο το πολιτικό σύστημα επωφελείται από αυτήν. Από την άλλη όμως θα πρέπει ν’ αναρωτηθούμε και ως κοινωνία αν κι εμείς επιθυμούμε την καταπολέμησή της. Να αναρωτηθούμε ποια κατηγορία υπαλλήλων από τις παραπάνω θέλουμε. Και μια καλή ευκαιρία να το πράξουμε είναι όσο θα περιμένουμε έξω από το γραφείο του δημάρχου, του αντιδημάρχου, του περιφερειάρχη, του αντιπεριφερειάρχη ή του βουλευτή για να ζητήσουμε εκείνη τη χάρη για το παιδί μας , το οικοπεδάκι μας ή την επιχείρησή μας…