“Αντίπαλοι” τέλος…

Δεν μπορώ όσο και αν το σκέφτομαι να βρω ένα κατάλληλο τρόπο να γράψω αυτό που θέλω. Γι’ αυτό θα το γράψω ακριβώς όπως υπάρχει μέσα μου :  το ιστολόγιο “αντίπαλοι” ολοκληρώνει με αυτήν εδώ την ανάρτηση την επί 2 χρόνια κι 7 μήνες (από τις 15/4/10) σχεδόν καθημερινή παρουσία του στο διαδίκτυο. Οι λόγοι είναι απλοί, εντελώς ανθρώπινοι, καθόλου παρασκηνιακοί και τους παραθέτω προς αποφυγή διαφόρων περίεργων συνειρμών:

Ο πρώτος είναι αδυναμία από πλευράς χρόνου να ανταποκριθώ πλέον σε αυτό που εγώ ο ίδιος θα ήθελα να παρουσιάζεται σε αυτό το ιστολόγιο, και που για μεγάλο διάστημα κατάφερα. Και αυτό είναι να εκφράζω κυρίως την άποψή μου για τα τρέχοντα ζητήματα της πόλης μας, της Κρήτης αλλά και της χώρας.  Θα έχετε παρατηρήσει ήδη οι πιο συχνοί αναγνώστες ότι οι αναρτήσεις που αφορούν καθαρά την άποψή μου για διάφορα τρέχοντα ζητήματα έχουν μειωθεί το τελευταίο διάστημα, και αυτό δε μου άρεσε καθόλου. Δε θέλω με τίποτα οι “αντίπαλοι” να μετατραπούν σε ένα πίνακα ανακοινώσεων διαφόρων φορέων και συλλόγων. Άλλωστε τα πολλά διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης που έχουν ξεπεταχτεί το τελευταίο διάστημα στο Ηράκλειο παίζουν ήδη αυτό το ρόλο.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι κουράστηκα. Στερήθηκα πολλά πράγματα για να μπορέσω να κρατήσω τους “αντίπαλους” σ’ ένα επιθυμητό επίπεδο. Ήταν σαν μια δεύτερη δουλειά για μένα. Κάθε λέξη και γραμμή που έγραφα, απαιτούσε μεγάλο ψάξιμο και έρευνα, για να είναι έγκυρο και αξιόπιστο. Και δυστυχώς η κούραση αυτή συνεχώς πολλαπλασιάζεται όταν νιώθεις ότι , ότι και να κάνεις εσύ, πάντα θα υπάρχουν 153 ή περισσότερα γαϊδούρια να περάσουν αυτά που προστάζει όχι η χώρα και οι πολίτες της, αλλά το τραπεζικό σύστημα και οι δανειστές. Αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι ανάγκες της οικογένειάς μου μεγαλώνουν, και δεν μπορώ πλέον να “κρατάω” αυτό το ιστολόγιο εις βάρος των παιδιών μου.

Ελπίζω κάτι απ’ όλα αυτά που έχω γράψει να σας φάνηκε χρήσιμο, να σας ενημέρωσε ή να σας βοήθησε με οποιοδήποτε τρόπο. Ξέρω ότι σίγουρα βοήθησε ψυχολογικά εμένα . Ευελπιστώ ότι, αν κατά καιρούς έχω κάτι σημαντικό να γράψω, θα βρεθεί κάποιο φιλόξενο μέσο στο διαδίκτυο να το δημοσιεύσει.

Καλή συνέχεια σε όλους και καλή επιτυχία στους αγώνες που ο καθένας από εμάς έχει ξεκινήσει. Και να είστε σίγουροι ότι το τέλος του ιστολογίου δε σημαίνει ότι καταθέτω και τα όπλα. Οι αγώνες συνεχίζονται στους δρόμους και στους εργασιακούς μας χώρους.

Νιώθω τέλος την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους κατά καιρούς αρθρογράφησαν στους “αντίπαλους”, αλλά και σε όλους όσους αγκάλιασαν την προσπάθεια αυτή.

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!