Δικαστική δικαίωση για 166 συμβασιούχους στο δήμο Αθηναίων

Δικαιώνονται, με δύο αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων), 166 συμβασιούχοι του Δήμου Αθηναίων. Κρίθηκε ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο τομέα της καθαριότητας και οι συμβάσεις τους θα πρέπει να μετατραπούν σε εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου. Οι 166 εργαζόμενοι διατηρούν με τις αποφάσεις αυτές το δικαίωμα εργασίας τους, μέχρι την έκδοση τελεσίδικων αποφάσεων.

Οι συγκεκριμένοι συμβασιούχοι είναι μόλις ένα μέρος από τους περίπου 2000 που εργάζονται στο μεγαλύτερο δήμο της χώρας, και που σύμφωνα με τους ίδιους, οι περισσότεροι εργάζονται 5, 10, 15 χρόνια μαζεύοντας τα σκουπίδια, είτε κάνοντας άλλες εργασίες στον δήμο. «Είμαστε οι εργαζόμενοι, που επιλύουν τα καθημερινά προβλήματα των κατοίκων της Αθήνας, είμαστε οι εργαζόμενοι, που προσφέρουν αγωγή και φύλαξη στα παιδιά των δημοτών, είμαστε οι εργαζόμενοι, που στηρίζουν την άθληση, είμαστε οι εργαζόμενοι, που διατηρούμε το λιγοστό πράσινο της πόλης μας, είμαστε οι εργαζόμενοι, που διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις όλων των κατοίκων αυτής της πόλης», δηλώνουν οι συμβασιούχοι, ζητώντας πολιτική και νομοθετική λύση και ρύθμιση για το θέμα τους.

Το θέμα των συμβασιούχων, και ειδικά των συμβασιούχων στους δήμους, είναι πολύπλευρο, και θεωρώ ότι υπάρχουν ευθύνες και από τις δύο πλευρές. Από τη μία, έχουν κάθε δίκιο να διαμαρτύρονται οι εργαζόμενοι, αφού για χρόνια, με συνεχόμενες ανανεώσεις συμβάσεων, προσέφεραν τις υπηρεσίες τους με εντολές των δημοτικών αρχόντων.

Από την άλλη, οι διαδικασίες με τις οποίες αυτοί οι άνθρωποι προσλήφθηκαν αρχικά δεν ήταν κατά κανόνα και τόσο διαφανείς, ούτε γινόταν τα χρόνια εκείνα με διαδικασίες ΑΣΕΠ. Και δεν ξέρω κατά πόσο είναι δίκαιο να γίνονται αορίστου χρόνου κάποιοι που δεν προσλήφθηκαν με απόλυτα αξιοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες, την ίδια στιγμή που η ανεργία έχει φτάσει στα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών. Τέλος, όταν έχεις μια σύμβαση ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, θα πρέπει να έχεις και στην άκρη του μυαλού σου ότι κάποια στιγμή θα λήξει.

Σε κάθε περίπτωση όμως, γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι ότι οι συμβασιούχοι έχουν πέσει θύματα πολιτικής εκμετάλλευσης κάποιων, που τώρα εκ του ασφαλούς κάνουν και τους υποστηρικτές τους, είτε γνωρίζοντας ότι η νομοθεσία δεν αφήνει πολλά περιθώρια, είτε επειδή δεν είναι πλέον στη δημοτική αρχή. Και δυστυχώς, γι’ αυτούς που τόσα χρόνια εκμεταλλεύτηκαν χιλιάδες ανθρώπους, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει ποτέ καμία παραπομπή στη δικαιοσύνη, ούτε καν πολιτική τους διαπόμπευση…