Γιατί δε μιλούν τα σκυλιά….

Τα σκυλιά ξέρουν πως η πιο εύγλωττη επικοινωνία είναι τα σήματα που εκπέμπουν τα σώματα, οι κινήσεις, τα μάτια                             ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΘΕΑΤΡΟΥ

Ένας παλιός φίλος, μακαρίτης πια, με μύησε στα μυστικά των ζώων, κυρίως των γάτων και των σκύλων. Ζώντας ανάμεσα σε περσικές γάτες και αλήτες μπάσταρδους σκύλους, έλεγε, όχι χαριτολογώντας, αλλά σοβαρά, με επίγνωση και όσων έλεγε που ήταν αποτέλεσμα μακράς σπουδής πάνω στη συμπεριφορά των οικιακών κυρίως ζώων. «Οι γάτες και τα σκυλιά έχουν γλώσσα και δύνανται να ομιλούν· αν δεν το κάνουν, όντας σοβαρά υποκείμενα που δεν χαραμίζουν, σε φλυαρίες και ανοησίες, όπως οι άνθρωποι, φαντασία και χρόνο, το κάνουν γιατί δεν έχουν πράγματι τίποτε σοβαρό και πρωτότυπο κάθε φορά να αρθρώσουν».

Έκτοτε, όντας και εγώ για πολλά χρόνια σκυλομπαμπάς ιδιαιτέρως, το διαπίστωσα. Οι τελευταίοι σκύλοι, τα τελευταία σαράντα χρόνια που συμβιώσαμε ο Ρόκκος, ο Θαλής, ο Πάρης, διαδοχικά μου μίλησαν μία ή δύο φορές ο καθένας απροσδόκητα και για λίγα δευτερόλεπτα και πραγματικά ό,τι είπαν ήταν συνταρακτικά νέο, αδιανόητο στη δική μου συλλογιστική, ανήκουστο σε όποια γνωστή παγκοσμίως γλώσσα, αλλά σαφές, σοφόν και επαναστατικά πρωτότυπο. Ακόμη αποκάλυψη της ομιλούσας ύπαρξής τους με έδεσε όμως και με έναν φρικτό όρκο: να μην αποκαλύψω ποτέ σε κανέναν ό,τι ειπώθηκε και ακούστηκε. Και τηρώ θρησκευτικά την ένορκη υπόσχεσή μου.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ