Ανεπίτρεπτη η κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης κάτω από Κοινόχρηστους Χώρους Πρασίνου (βλέπε Πάρκο Γεωργιάδη).

Μια πολύ σημαντική εγκύκλιο της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εστάλη πρόσφατα στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της χώρας, που αναφέρεται στην προστασία και διαχείριση των κοινόχρηστων χώρων πρασίνου.

Σύμφωνα με αυτή υπενθυμίζεται ότι τα πάρκα και τα άλση που βρίσκονται σε κοινόχρηστο χώρο, εντός ρυμοτομικού σχεδίου, εξομοιώνονται με τα δασικά οικοσυστήματα και υπάγονται στην ιδιαίτερη προστασία που θεσπίζεται για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις με το άρθρο 24 του Συντάγματος.

Μεταφέρει το σκεπτικό απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, ότι οι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου «αποτελούν το εντελώς απαραίτητον δια την υγείαν των ανθρώπων υποκατάστατον του φυσικού περιβάλλοντος εντός του αστικού ιστού», των οποίων «η διατήρησις αποτελεί υψίστην προτεραιότητα διά την προστασίαν της ποιότητος του αστικού περιβάλλοντος, εις τρόπον ώστε και ελαχίστης τοιαύτης εκτάσεως η απώλεια να λογίζεται ανεπίτρεπτος επιδείνωσις του οικιστικού περιβάλλοντος».

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι οι πράξεις, που εκδίδονται στα πλαίσια των πολεοδομικών ρυθμίσεων, δεν επιτρέπεται να αντιτίθενται προς τις διατάξεις του νόμου 998/1979 (δασική νομοθεσία) και ειδικότερα δεν μπορούν να μεταβάλλουν την κατά προορισμό χρήση των υφισταμένων πάρκων, αλσών ή δενδροστοιχιών, μέσα σε εγκεκριμένο σχέδιο πόλης ή πολεοδομικής ζώνης ή οικιστικής περιοχής, με την μετατροπή τους, έστω και εν μέρει, σε οικοδομήσιμους, ανεξάρτητα αν αυτά χαρακτηρίζονται από το εγκεκριμένο σχέδιο ως κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου ή έχουν «εν τοις πράγμασι» αποκτήσει τέτοιο χαρακτήρα.

Η εγκύκλιος αυτή αποσαφηνίζει ότι το υπέδαφος των δασικών εδαφών αποτελεί αγαθό που προστατεύεται σύμφωνα με τη δασική νομοθεσία, ως μέρος του δασικού οικοσυστήματος που συγκροτείται στην κείμενη περιοχή.

Για το υπέδαφος συνεπώς, πάρκων και αλσών, ισχύουν οι περιοριστικές διατάξεις σ’ ότι αφορά στον προορισμό και τη χρήση του, που ισχύουν γι’ αυτά, όπως απορρέουν από τη δασική νομοθεσία και το Σύνταγμα.

Δεν είναι επομένως δυνατόν, να διατίθεται το υπέδαφός τους για τη δημιουργία υπογείων parking, καθότι δεν δίνεται τέτοια δυνατότητα από τη δασική νομοθεσία.

Σχετικώς, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι, δεν είναι δυνατή η κατασκευή χώρου στάθμευσης κάτω από κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, αφού υπάρχει ασυμβατότητα της συγκεκριμένης χρήσης με τον προορισμό του υπερκειμένου χώρου πρασίνου. Οι κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου δε, αποτελούν οιονεί υποκατάστατα του φυσικού περιβάλλοντος εντός της πόλης και δεν επιτρέπεται παράλληλη χρήση που να αναιρεί ή να μειώνει ουσιωδώς τη χρήση αυτή, όπως είναι η χρήση των υπόγειων χώρων στάθμευσης.

Τα παραπάνω πρέπει να τεθούν υπόψη της δημοτικής αρχής του Ηρακλείου που σχεδιάζουν την δημιουργία υπόγειου χώρου στάθμευσης κάτω από το υφιστάμενο πάρκο Γεωργιάδη, στο κέντρο της πόλης.

Σας αποστέλλω, συνημμένα, την παραπάνω πρόσφατη, πολύ σημαντική εγκύκλιο που αλίευσα από την ΔΙΑΥΓΕΙΑ του ΥΠΕΚΑ.

Γιώργος Π. , Αναγνώστης

Κοινόχρηστοι Χώροι Πρασίνου