Ομολογία Παπανδρέου: “Οι πολιτικοί είναι σήμερα πιο αδύναμοι, και κάποιοι αιχμάλωτοι ενός ισχυρού οικονομικού συστήματος (βίντεο)”

Τώρα που “την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια”, ο πρώην Πρωθυπουργός της χρεοκοπημένης Ελλάδας αποφάσισε να ομολογήσει!

Ο Γιώργος Παπανδρέου, σε κάποιο σημείο της ομιλίας του στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα για του πολιτικούς και τα οικονομικά συμφέροντα! Είπε ότι οι πολιτικοί είναι σήμερα πιο αδύναμοι, και κάποιοι είναι και αιχμάλωτοι ενός πιο ισχυρού οικονομικού συστήματος”! Ότι η δημοκρατία σήμερα απειλείται, και αναρωτήθηκε ποιοι αποφασίζουν: Οι αγορές; Οι Τράπεζες; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες; Οι πολυεθνικές; Τα χρηματιστήρια, τα μίντια;

Λίγο αργά κε Παπανδρέου για ομολογίες. Εσείς ο ίδιος, για να μην πω ότι υπηρετήσατε (δεν έχω και χρήματα για αγωγές), θα πω ότι υποκύψατε σε αυτά τα συμφέροντα. Και παραιτηθήκατε αφού είχατε κάνει μεγάλη ζημιά και στη δημοκρατία, και στην πατρίδα. Και παραδώσατε τη σκυτάλη στους συνεχιστές του ίδιου έργου!!

Δείτε παρακάτω το συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας του κου Παπανδρέου, και την απομαγνητοφώνηση της:

“Γι΄ αυτό θέλω να μιλήσω για την πορεία μας από εδώ και πέρα, μέσα από την εμπειρία που ο ίδιος απέκτησα - διδάγματα για όλους, πιστεύω. Ένα πρώτο δίδαγμα είναι ότι η παγκόσμια ανταγωνιστική και σκληρή οικονομία δεν απειλεί μόνο το κράτος πρόνοιας στις αναπτυγμένες χώρες.

                        Δεν απειλείται σήμερα μια σύνταξη, μια σωστή παιδεία, ένα καλό νοσοκομείο, όλα αυτά που συνδέονται με μια πολιτική σοσιαλδημοκρατίας. Σήμερα, απειλείται η ίδια η Δημοκρατία. Ναι, το διακύβευμα σήμερα στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, αλλά και παγκόσμια, είναι «Δημοκρατία ή βαρβαρότητα», για να παραφράσω το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».

                        Δεν αρκούν οι επαναστάσεις των νέων στην Αραβική Άνοιξη. Έχουμε μάχες, που πρέπει να δώσουμε σε χώρες με παράδοση Δημοκρατίας. Όπως βλέπουμε με το κίνημα επανακατάληψης της Δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και αυτός είναι ένας αγώνας και στην Ευρώπη.

                        Γιατί σε αυτό το παγκόσμιο χωριό, ποιος τελικά αποφασίζει; Και αυτό ήταν το ερώτημα που πολλές φορές έθετα στους ηγέτες, ταξιδεύοντας σε κάθε γωνιά της γης. Ποιος τελικά αποφασίζει; Οι αγορές; Οι Τράπεζες; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες; Οι πολυεθνικές; Τα χρηματιστήρια, τα μίντια; Με τη συγκέντρωση της εξουσίας, από αυτή την παγκοσμιοποίηση, έχουν περιθωριοποιηθεί οι λαοί και οι πολίτες και αυτό για έναν απλό λόγο: η Δημοκρατία έχει υπόσταση εθνική, ενώ το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Και ενώ είμαστε σήμερα ένα παγκόσμιο χωριό, δεν υπάρχουν κανόνες, έλεγχοι, δικαιοσύνη, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Υπάρχει τεράστια συγκέντρωση εξουσίας σε χέρια λίγων και ισχυρών σε παγκόσμιο επίπεδο, που ξεπερνά, ή ακόμη και αιχμαλωτίζει τις δημοκρατικές διαδικασίες στα κράτη - έθνη. Και αυτό προκαλεί νέα ανισότητα και αδικία, που με τη σειρά τους αποδυναμώνουν ακόμη περισσότερο την εξουσία του πολίτη, τα δικαιώματά του, τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Όταν διαμαρτύρονται οι πολίτες για τους πολιτικούς, πρέπει να κατανοήσουν ότι οι πολιτικοί είναι σήμερα πιο αδύναμοι και, δυστυχώς, μερικοί είναι και αιχμάλωτοι ενός πολύ πιο ισχυρού οικονομικού συστήματος. Γι' αυτό, απαιτείται σήμερα ένα παγκόσμιο μέτωπο Δημοκρατίας, μέτωπο για την ισότητα, μέτωπο για την καταπολέμηση της αδιαφάνειας.

Γι' αυτά παλεύουμε στην Ευρώπη με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, γι' αυτά παλεύουμε σε όλο τον κόσμο με την Σοσιαλιστική Διεθνή. Σε αυτό τον αγώνα, το ΠΑΣΟΚ έχει λόγο και παρουσία ισχυρή. Και αυτή η παρουσία, πρέπει και πάλι να είναι ισχυρή στις εθνικές μας εκλογές.

Αλλά το μέτωπο Δημοκρατίας πρέπει να είναι και ευρωπαϊκό. Η Ευρώπη μπορεί να μπει στην εμπροσθοφυλακή του μετώπου υπέρ της Δημοκρατίας σε αυτό το παγκόσμιο χωριό. Κανόνες, αξίες, δικαιοσύνη, ανθρωπιά. Κατά της αδιαφάνειας. Και έχει η Ευρώπη τεράστιες δυνατότητες, τις οποίες η σημερινή συντηρητική Ευρώπη δεν αξιοποιεί:

-          να συμβάλει καθοριστικά στην αναμόρφωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος,

-          να επενδύσει στην πραγματική οικονομία,

-          να βάλει τέλος στα CDS, τα παράγωγα,

-          να αλλάξει, υπέρ των κρατών και των λαών, τους κανόνες για τους οίκους αξιολόγησης,

-          να σπάσει την κερδοσκοπία των αγορών ομολόγων, εκδίδοντας ευρωομόλογα, που θα σήμαιναν για την Ελλάδα πιο ήπια, πιο ανθρώπινη προσαρμογή από τη σημερινή βίαιη αλλαγή,

-          να φορολογήσει τις Τράπεζες με φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, και τα χρήματα αυτά να πάνε σε επένδυση, σε ανάπτυξη, σε υποδομές, στην παιδεία, στην καινοτομία, στην πράσινη οικονομία,

-          και παράλληλα, να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή, χτυπώντας και ελέγχοντας τους φορολογικούς παραδείσους, που κλέβουν το βιος, τους πόρους των λαών.

Αυτές είναι οι κινήσεις που θα βάλουν τέλος στην κρίση, που θα κάνουν τους πολίτες να εμπιστευτούν ξανά τους θεσμούς, την Ευρώπη και την πολιτική. Και αυτή είναι η δική μας, προοδευτική πρόταση. Ήδη, από το 2009. Δυστυχώς, η συντηρητική Ευρώπη συνεχίζει απαράδεκτα να κατηγορεί λαούς για την κρίση, σαν να είναι το πρόβλημα οι λαοί, αντί να κοιτά τις θεσμικές αδυναμίες, τις τεράστιες ανισότητες και αδικίες ενός οικονομικού συστήματος.

Προωθεί η συντήρηση την πολιτική του φόβου, ότι «για όλα φταίει ο ξένος, ο κακός, ο τεμπέλης του νότου». Αυτή η απαράδεκτη, ρατσιστική πολιτική θα διαλύσει τα θεμέλια της δημοκρατικής Ευρώπης και δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε” .