ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ

«Εγώ έδωσα στους ανθρώπους την γνώση, τους αριθμούς, τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ, εγώ τους έμαθα να μιλούν και να γράφουν...»

                            ( ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ).

Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Τα γράμματα είναι πανάρχαια και κατά τους αρχαίους Έλληνες  έχουν θεϊκή προέλευση αφού τα χρησιμοποιούσαν οι δώδεκα θεοί για την δική τους επικοινωνία. Είναι δώρο του Δία προς τους εκλεκτούς του Έλληνες και οι κόρες του Πιερίδες Μούσες τα δίδαξαν στους ανθρώπους.

Η θεϊκή προέλευση των Ελληνικών γραμμάτων φαίνεται από την εποχή του πανάρχαιου Μουσικού ποιητή Λίνου, ο οποίος πρώτος  σε άγνωστη γραφή έγραψε για την καταγωγή και την ζωή του Διόνυσου.( Διόδωρος Σικελιώτης βιβλ. Γ΄) Ο δε Πλάτωνας στον Κρατύλο γράφει:
«Κάποια ανώτερη δύναμη  είναι εκείνη που έδωσε τα ονόματα στα πράγματα ώστε να είναι αναγκαία τα ορθά.»

Η αναζήτηση των Ελληνικών γραμμάτων δεν πρέπει να περιοριστεί στον στενό εδαφικό χώρο της ελληνικής επικράτειας αφού οι Έλληνες  κατά τους απώτατους ιστορικούς χρόνους υπήρξαν κοσμοκράτορες και μάλιστα τρεις φορές: Πρώτα επί δυναστείας του Θεού Ουρανού, επί Κρόνου κατόπιν και τελευταία στην εποχή του κυρίαρχου των ουρανών Δία. Πέρα κι εκτός από την γη όμως υπάρχει και το αθάνατο και αναλλοίωτο βιβλίο του ουρανού που η διάταξη τους σχηματίζει τα  Ελληνικά γράμματα/

Τα Ελληνικά γράμματα βρίσκονται καταχωρημένα στο ουράνιο βιβλίο, στον Σείριο δηλαδή και στον Ωρίονα, στις τελετές και στα μυστήρια, στην επιστήμη και  στην μεταφυσική, στους άθλους των θεώ και των ηρώων , στην φωνητική και στην αρμονία’

Τα Ελληνικά γράμματα  χαραχτηρίζονται από μια έντονη παγκοσμιότητα αφού χρησιμοποιήθηκαν από όλους τους λαούς  της γης και μάλιστα με  τέτοια σειρά γραφής που  αποκλείει εντελώς την οποιαδήποτε τυχαία σύμπτωση.

Η γραμμική  γραφή Α΄ αποτελείτο από 90 γράμματα και κάποια σύμβολα. Η γραμμική γραφή Β΄  από 87 γράμματα και αρκετά ιδεογράμματα η προγενέστερη δε αυτών γραφή του δίσκου της Φαιστού περιείχε 44 ιδεογράμματα ανερμήνευτα και όμως σήμερα  βρεθήκαμε να έχουμε 24  συγκεκριμένα γράμματα  οι συνδυασμοί των οποίων  μπορούν να συνδέσουν τρισεκατομμύρια λέξεις και φράσεις.

Κατά τις ιστορικές πηγές η σημερινή διαμόρφωση του   ελληνικού αλφάβητου είναι πριν από τον Τρωικό πόλεμο. Επίσης γύρω στο 700 π.Χ. υπήρχαν και τα Ελληνικά αλφάβητα Μιλήτου, Θήρας, Αττικής, Θράκης, Χαλκίδας, Φωκίδος καθώς και το Ιωνικό των 24 γραμμάτων.

Το 403  π. Χ. όταν κυβερνούσε στην Αθήνα ο Ευκλείδης,  μετά από εισήγηση  του ρήτορα Αρχίνου, θεσπίστηκε σαν επίσημο αλφάβητο των Αθηνών ο Ιωνικό το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα.

Στο λεξικό «Σουίδας» ο Αθανάσιος Σταγειρίτης αναφέρει  τον πάνσοφο Παλαμήδη που εκπαιδεύτηκε από τον Κένταυρο Χείρων με χαραχτηρισμούς: «Άριστος εποποιός, ευφυέστατος φιλόσοφος που επενόησε τα γράμματα, πεσσούς,  κύβους, μέτρα και σταθμά.»

Άλλοι διάφοροι ερευνητές τα γράμματα τα αποδίδουν στους εξής: Ο Παλαμήδης ανακάλυψε  10 γράμματα. Ο Σιμωνίδης 8, ο Επίχαρος 3 κι ο Κάδμος ο Μιλήσιος 3

Κατά την άποψη του Άγγλου ερευνητή  Τ. Τσέργουορντ η σειρά των Ελληνικών γραμμάτων δεν είναι τυχαία αλλά είναι μια δραματική επική  αφήγηση της «Λεμουρίας» ηπείρου που έγινε το 40.000 π. Χ.

 Σύμφωνα πάλι με τις εκτιμήσεις κάποιων άλλων  φανατικών εραστών του ελληνικού αλφάβητου, ο αριθμός 7 των φωνηέντων, κρυπτογραφεί τα εφτά χρώματα ης Ίριδος, τις εφτά στιβάδες του ηλεκτρονίου, τις εφτά χορδές της λύρας του Απόλλωνα, τις εφτά νότες της μουσικής κλίμακας-αφού ουσιαστικά η όγδοη είναι επανάληψη της πρώτης- και τέλος  τους εφτά  πλανήτες του ηλιακού συστήματος που ήταν  μόνο γνωστοί κατά την αρχαιότητα.

Οι σύγχρονες  επιστημονικές  έρευνες απέδειξαν ότι το Ελληνικό αλφάβητο το πήραν οι εξής:

Οι Φοίνικες ο 800 π.Χ.

Οι Λατίνοι από την Κύμη Ευβοίας η οποία  τον 6^ο π. Χ. αιώνα είχε πολλές αποικίες στην Ιταλία.

Οι Κόπτες της Αιγύπτου τον 3^ο μ. Χ. αιώνα.

Οι Γερμανοί με τον Ουλφίλο το 400 μ. Χ.
Οι Γάλλοι τον 5^ο  αιώνα μ. Χ.

Οι Σλάβοι από τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο.