Αύριο απεργία… Τι κάνουμε;

Αύριο είναι ημέρα γενικής απεργίας. ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΒΕ, ΟΛΜΕ και σχεδόν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι έχουν προκηρύξει είτε 24ωρη απεργία είτε κάποια στάση εργασίας. Αιτία φυσικά το νέο πακέτο μέτρων που ετοιμάζεται να συμφωνήσει η κυβέρνηση με την Τρόικα.  Είναι όμως αυτή η απεργία η πρέπουσα αντίδραση από την κοινωνία; Και τι ακριβώς θα πετύχουν τα συνδικάτα και ο κόσμος που εκπροσωπούν με την απεργία αυτή;

Η πρόσφατη ιστορία των τελευταίων 3 χρόνων έχει δείξει ότι...

οι μεμονωμένες απεργίες, διαδηλώσεις, πορείες, στάσεις εργασίας δεν έχουν αποδώσει ΤΙΠΟΤΑ. Επί 3 χρόνια, κάθε φορά που κάποιο επαχθές για την κοινωνία νομοσχέδιο πήγαινε προς ψήφιση, προκηρύσσονταν και μια 24ώρη απεργία. Το αποτέλεσμα ήταν οι μέσα στη βουλή να υπερψηφίζουν και να αλληλοσυγχαίρονται και οι απέξω να σφάζονται και να χτυπιούνται.  Και το νομοσχέδιο να περνάει κατά πλειοψηφία. ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ, παρά την έντονη κατά καιρούς παρουσία του κόσμου στους δρόμους και τις πλατείες, και τη μεγάλη του συμμετοχή στις 24ώρες απεργίες.

Με τις εκλογές του περασμένου Ιουνίου μας δόθηκε η δυνατότητα να σταματήσουμε την εφαρμογή της πολιτικής που οδήγησε μισθωτούς, συνταξιούχους και κάποιους ελεύθερους επαγγελματίες στην εξαθλίωση. Όμως μια σχετική πλειοψηφία έδωσε το πράσινο (ή μάλλον το γαλαζοπράσινο) φως για τη συνέχισή της, από φόβο μήπως χάσει το μισθό ή τη σύνταξη πείνας. 3 μήνες αργότερα, με την αυριανή απεργία, η πολιτική αυτή αμφισβητείται για μία ακόμα φορά.

Τι κάνει λοιπόν όλους αυτούς τους μεγαλοσυνδικαλιστές που αποφασίζουν για τις απεργίες να νομίζουν ότι με την αυριανή, μεμονωμένη, 24ωρη απεργία θα πετύχουν κάτι περισσότερο απ’ ότι πέτυχαν με τις προηγούμενες απεργίες των  τελευταίων ετών; Νομίζουν ότι αυτή η κυβέρνηση και η Τρόικα θα πτοηθούν που θα δουν στους δρόμους έστω και 1 εκατομμύριο Έλληνες (λέμε τώρα..); Θα … ματώσει λίγο η ψυχή τους , αλλά για το καλό μας θα προχωρήσουν στην οριστικοποίηση και τελικά την ψήφιση των μέτρων των 11,5 δις, πιθανότατα εν μέσω άλλης μίας 24ωρης απεργίας.

Θεωρώ λοιπόν ότι με τέτοιες αποσπασματικές κινήσεις δε θα υπάρξει αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι πλέον έχει έρθει η ώρα ή της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ή της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ. Ή θα συμφωνήσουμε ΟΛΟΙ ότι για ένα μήνα δε θα πάμε στη δουλειά μας, δε θα πληρωθούμε άρα και δε θα πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, πιθανότατα δε θα έχουμε να φάμε, αλλά θα έχουμε έστω μια ελπίδα να ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση ή θα κάτσουμε να κλωσάμε τα αυγά μας, που στο τέλος θα αποδειχτεί ότι ήταν κλούβια. 

Με την ελπίδα ότι η αυριανή απεργία θα δώσει το έναυσμα για μια τέτοια παρατεταμένη και μαζική κινητοποίηση, θα προσέλθω στην αυριανή απεργία. Ας σκεφτούν καλά όμως οι συνδικαλιστές, που μέχρι πρότινος (θέλω να πιστεύω όχι και σήμερα) ήταν το δεξί χέρι των κυβερνήσεων, ποια θα είναι η επόμενη κίνησή τους. Γιατί στην επόμενη, μεμονωμένη, 24ωρη απεργία που θα προκηρύξουν, θα είναι μόνοι τους…