Ερώτηση Κουρουμπλή προς τον υπουργό Οικονομικών για το νομικό καθεστώς που διέπει τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους

Ερώτηση προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής όσον αφορά το νομικό καθεστώς που διέπει τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους και τις συνέπειες που επιφέρει  αλλαγή του υπάρχοντος νομικού πλαισίου. Μια ερώτηση που θα πρέπει να απαντήσει ο υπουργός ΠΡΙΝ προχωρήσει σε οποιαδήποτε υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης. Στο ίδιο θέμα αναφέρθηκε και στην ομιλία του κατά τη συνεδρίασης της ολομέλειας της βουλής για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η ερώτηση έχει ως εξής:

“Σύμφωνα με νομικές μελέτες των Πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης, του Σικάγου και του Ντιούκ, το 90% του ελληνικού χρέους στα τέλη Απριλίου του 2010 ρυθμιζόταν με βάση το ελληνικό δίκαιο, ενώ με εξαίρεση το χρέος που κατέχεται από θεσμικούς δανειστές της χώρας, δηλαδή το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε., το μεγαλύτερο ποσοστό αυτού εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ρυθμίζεται με βάση το ελληνικό δίκαιο. Εξ αυτού του γεγονότος απορρέουν μερικά εξαιρετικής σημασίας νομικά πλεονεκτήματα για την Ελλάδα.

Αυτά μπορούν να φανούν χρήσιμα τόσο ως ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό «χαρτί» κατά τη διάρκεια της προσπάθειας της να αποφύγει την πτώχευση βαδίζοντας στο δρόμο που καθορίζει σε συμφωνία με τους εταίρους της, όσο και ως «όπλα» εκτάκτου ανάγκης, για να προστατευτεί στην περίπτωση που, για τους οποιουσδήποτε λόγους, εγκαταλειφθεί από τους εταίρους της και τελικά οδηγηθεί σε μία μη ελεγχόμενη χρεοκοπία. Στην ιδιάζουσα σημασία του νομικού καθεστώτος που ρυθμίζει το ελληνικό χρέος έχουν αναφερθεί με δημοσιεύματά τους η Wall Street Journal, το Reuters και οι Financial Times, και γνωστοί οικονομολόγοι όπως ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Νουριέλ Ρουμπινί. Ωστόσο, σύμφωνα με ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ARD το οποίο προβλήθηκε στις 27 Οκτωβρίου αλλά και σύμφωνα με ρεπορτάζ της Wall Street Journal το οποίο δημοσιεύτηκε το πρωί της 4ης Νοεμβρίου, προκειμένου οι τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν κατά 50% στα πλαίσια της συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, η Ελλάδα συμφώνησε να παραχωρήσει αυτό της το πλεονέκτημα, αποδεχόμενη τη μετατροπή του δικαίου που διέπει τα ομόλογα αυτά από το ελληνικό στο αγγλικό. Επιπροσθέτως λέγετε ότι το δικαίωμα αυτό της Ελλάδος, το παραχώρησε  η  καγκελάριος της Γερμανίας κ. Άνγκελα  Μέρκελ στους τραπεζίτες ως «δώρο» για να καμφθούν οι αντιρρήσεις τους.

Σύμφωνα με τις προαναφερθείσες νομικές μελέτες αλλά και με το δημοσίευσα της WSJ, μία μετατροπή του δικαίου που ρυθμίζει το ελληνικό χρέος από το ελληνικό στο αγγλικό δίκαιο σημαίνει πως η Ελλάδα χάνει ισχυρά νομικά πλεονεκτήματα τα οποία μπορεί να κάνουν τη διαφορά μεταξύ της οικονομικής της επιβίωσης και της οικονομικής της καταστροφής, ιδιαίτερα στην περίπτωση που οδηγηθεί σε πτώχευση, καθώς θα αναγκαστεί να αποπληρώσει ολόκληρο το χρέος της σε ευρώ, παρά το γεγονός ότι θα έχει επιστρέψει στη δραχμή. Αντίθετα, διατηρώντας αυτό το πλεονέκτημα θα έχει τη σημαντική δυνατότητα, μεταξύ άλλων, να επιτρέψει στην Ελληνική Βουλή να αποφασίσει για το νόμισμα στο οποίο θα αποπληρωθούν οι δανειστές στην περίπτωση επιστροφής στη δραχμή. Επιπλέον, με αυτό το πλεονέκτημα η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να προωθήσει αναδιάρθρωση του χρέους της που κατέχουν οι ιδιώτες με τρόπο που δε θα μπορεί να αμφισβητηθεί από τα διεθνή δικαστήρια, γεγονός που, επίσης, αποτελεί ταυτόχρονα πανίσχυρο διαπραγματευτικό χαρτί αλλά και εξαιρετικής σημασίας «όπλο» για την επιβίωση της στην περίπτωση που εγκαταλειφθεί από τους εταίρους της. Παρόμοιο νομικό πλεονέκτημα, μάλιστα, διατηρούν και δεν έχουν αποχωριστεί η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία”.

Καταλήγοντας στην ερώτησή του ο κ. Π. Κουρουμπλής ερωτά:

1) Αληθεύει ότι  ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του ελληνικού χρέους ρυθμίζεται ακόμη και σήμερα από το ελληνικό δίκαιο και ότι μέσω αυτού η Ελλάδα έχει ένα ιδιάζον νομικό πλεονέκτημα; Επιπροσθέτως είναι αληθές  ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει τη νομική δυνατότητα να σχεδιάσει μία αναδιάρθρωση του χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες έτσι ώστε να είναι υποχρεωτική η συμμετοχή τους σε αυτήν, ελαφρύνοντας τη χώρα από ένα επαχθές βάρος;   και

2)Υπήρξε  συμφωνία,  ώστε η αρμοδιότητα του νομικού καθεστώτος που διέπει τα ελληνικά ομόλογα να περιέλθει στα αγγλικά δικαστήρια και αν ναι γιατί και με ποιο σκεπτικό; Έχουν υπολογιστεί  ποιες θα είναι οι συνέπειες για την Ελλάδα της απώλειας αυτού του πλεονεκτήματος στην περίπτωση χρεοκοπίας;

Επιπροσθέτως αληθεύει  ότι με βάση το ισχύον νομικό καθεστώς σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει στην ελληνική βουλή το βάρος της απόφασης σε ποιο νόμισμα θα αποπληρωθεί το διεπόμενο από το ελληνικό δίκαιο χρέος καθώς επίσης ισχύει ότι εάν το δίκαιο που ρυθμίζει τα ελληνικά ομόλογα μετατραπεί στο αγγλικό τότε στην περίπτωση χρεοκοπίας η χώρα δε θα μπορεί να πληρώσει του δανειστές σε δραχμή αλλά θα υποχρεούται να τους πληρώσει σε ευρώ;”