Μακάρι νά ‘χαμε κι εμείς μια Μέρκελ..

Η γυναίκα που έχει “ακούσει” το χειρότερο βρίσιμο από τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια (κοντεύει να ξεπεράσει ακόμα και την Παναγία που τόσο εύκολα ξεστομίζουμε στη χώρα μας) , η Άνγκελα Μέρκελ, έρχεται την Τρίτη (9-10-12) στην Αθήνα. Και απ’ άκρη σ’ άκρη στη χώρα μας ετοιμάζονται συγκεντρώσεις “υποδοχής” από πλευράς πολιτών, ενώ από πλευράς Πολιτείας θα δαπανηθούν εκατομμύρια ευρώ (από τις περικοπές μισθών και συντάξεων φαντάζομαι) για την προστασία της.

Την Τρίτη λοιπόν θα βγούμε στους δρόμους με μαύρα πουκάμισα ή Ελληνικές σημαίες, θα τη βρίσουμε και αυτή και όλους τους Γερμανούς και θα εκτονωθούμε. Και την Τετάρτη, θα γυρίσουμε στο καβούκι μας και θα ψάχνουμε πως θ΄ αγοράσουμε ένα πιάτο φαγητό για τα παιδιά μας ή πως να πληρώσουμε δόση της εφορίας. Κατά τα συνηθισμένα δηλαδή.

Όμως, αλήθεια, για ποιο λόγο βρίζουμε τη Μέρκελ; Έχουμε καταλάβει ποια είναι και ποιος ο ρόλος της; Και, στο κάτω-κάτω, τι έχουμε να της προσάψουμε;

Ότι μάχεται για το συμφέρον της χώρας της; Ότι δε θέλει να επιβαρύνει τους πολίτες της Γερμανίας με επιπλέον φόρους;  Ότι δανείζει άλλες χώρες παράγοντας ΚΕΡΔΟΣ για τη δική της χώρα; Ότι θέλει να εισάγει φτηνή ενέργεια από της ΒΑΠΕ της Ελλάδας; Ότι προστατεύει τις εξαγωγές της χώρας της που αυξήθηκαν από την κρίση χρέους στην ΕΕ; Ότι εισάγει καταρτισμένους επιστήμονες από την Ελλάδα και τους πληρώνει 3πλά απ’ ότι εδώ;

Έχω την εντύπωση ότι μας διαφεύγει κάτι πολύ βασικό: Η Άνγκελα Μέρκελ είναι η  Γερμανίδα Καγκελάριος. Και μάχεται για το συμφέρον της Γερμανίας και των πολιτών της, φέρνοντας όλη την ΕΕ στα μέτρα της. Ποιος δε θα ήθελε αλήθεια στο τιμόνι της δικής μας χώρας να έχει έναν ηγέτη που θα υπερασπίζεται με κάθε τρόπο και κόστος το συμφέρον των πολιτών της;  Οι δικοί μας πολιτικοί αλήθεια τι κάνουν για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά μας;

Αν θέλουμε την Τρίτη και κάθε Τρίτη κάποιους να κράξουμε, αυτοί πρέπει να είναι οι δικοί μας πολιτικοί, που παρέδωσαν την τύχη της χώρας μας στην κα Μέρκελ και την παρέα της, και που εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα αγνοώντας τις ανάγκες των Ελλήνων πολιτών.

Μακάρι νά ‘χαμε κι εμείς μια Μέρκελ στο τιμόνι της χώρας. Και όχι τώρα, αλλά από παλιότερα. Τότε που άρχισε η κατρακύλα της χώρας. Αλλά και τα τελευταία 2,5 χρόνια να την είχαμε, είμαι σίγουρος ότι δε θα είχε υπογράψει κανένα μνημόνιο. Δε θα υποθήκευε τον πλούτο της χώρας μας και δε θα υπέγραφε την εξαθλίωσή μας.  Θα είχε κηρύξει στάση πληρωμών από την πρώτη στιγμή, και θ’ άφηνε όλη την Ευρώπη να ψάχνεται πως να μας σώσει χωρίς να διαλυθεί. Γιατί αυτό θα συνέφερε τη χώρα της…