Να τη χαιρόμαστε τη Δημοκρατία μας

Η έλευση της Γερμανίδας Καγκελαρίου στην Αθήνα θύμισε σε κάποιους ότι υπάρχει και ένα Σύνταγμα στη χώρα. Ένα Σύνταγμα που στο άρθρο 11 προβλέπει ότι  «οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια» ή «αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής» .

Τα υπόλοιπα που αναφέρει το Σύνταγμα της Ελλάδος , όπως το “Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους (άρθρο 4 παρ.5) το είχαν ξεχάσει όταν τις προάλλες παρακαλούσαν τους Εφοπλιστές να βοηθήσουν αν θέλουν, κι εκείνοι απάντησαν ότι είναι παρόντες και ότι συμβάλουν μέσα από τη φορολογία. Μια φορολογία κομμένη και ραμμένη  στα μέτρα τους.  

Ή το...

“ πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος (άρθρο 21 παρ.2) , το οποίο προφανέστατα ξέχασαν κατά την απόφαση των μέτρων για περικοπή των επιδομάτων των πολυτέκνων και την κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τα παιδιά.

Ή το  “η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών (άρθρο 22 παρ.1), το οποίο δεν τους απασχολούσε και πολύ όταν αποφάσιζαν τα υφεσιακά μέτρα που οδήγησαν σε αύξηση την ανεργίας στο 24,5%.

Ή το  “Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός (άρθρο 24 παρ.1)”  δεν τους πολυενόχλησε όταν ψήφιζαν για fasttrack επενδύσεις και ΒΑΠΕ σε προστατευόμενες, φυσικού κάλους ( natura) περιοχές.

Τώρα που έρχεται η Μέρκελ, θυμήθηκαν το Σύνταγμα, και ενεργοποίησαν την παράγραφο ενός άρθρο που έρχεται να επιβεβαιώσει το χαρακτήρα αυτής της Κυβέρνησης. Και είναι και απόδειξη του είδους της Δημοκρατίας που ζούμε τα τελευταία χρόνια: μιας Δημοκρατίας τραβεστί, μιας Δημοκρατίας μόνο κατ’ όνομα, που όλα τα δικαιώματα και οι ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες έχουν θυσιαστεί στο βωμό του χρήματος. Άλλοτε με τη συμβολή μας, κι άλλοτε με τη σιωπή μας.

Να τη χαιρόμαστε..