ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΟΜΩΣ, ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Η αποστασία του 1965, και η σημερινή Δημοκρατία

Σαν σήμερα, το 1965, ξεκίνησαν τα Ιουλιανά. Τι ήταν αυτά; Αντιγράφω από τη Βικιπαίδεια :

“Με τον όρο Αποστασία ή Ιουλιανά αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας η περίοδος πολιτικής ανωμαλίας που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 έως την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Μετά την παραίτηση Παπανδρέου σχηματίστηκαν κυβερνήσεις από μέλη της Ενώσεως Κέντρου παρά τη σφοδρή αντίθεση του αρχηγού της Γ. Παπανδρέου και της πλειοψηφίας των βουλευτών της. Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί αυτών των κυβερνήσεων, καθώς και οι βουλευτές της Ε.Κ. που τελικά στήριξαν αυτές τις κυβερνήσεις χαρακτηρίστηκαν από μέρος του Τύπου και του λαού αποστάτες, καθώς υπήρχε η ως τώρα αναπόδεικτη εντύπωση σε πολιτικούς, δημοσιογράφους αλλά και κάποιους ιστορικούς ότι η στήριξη που παρείχαν δεν πήγαζε από πολιτική ή ιδεολογική συμφωνία, αλλά ήταν προϊόν χρηματισμού και υποσχέσεων για ανάληψη κυβερνητικών αξιωμάτων. Η περίοδος αυτή ήταν περίοδος πολιτικής αστάθειας και εντάσεων με έντονη την ανάμιξη του νεαρού τότε βασιλιά Κωνσταντίνου στα πολιτικά πράγματα της χώρας κατά παράβαση του Συντάγματος του 1952. Οδήγησε σε απαξίωση των πολιτικών και άνοιξε τον δρόμο στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.”

Σαν σήμερα λοιπόν, το 1965, η εκλεγμένη με 53% κυβέρνηση του αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου, οδηγήθηκε σε παραίτηση. Για τον τρόπο που έγινε, αλλά και για τους λόγους, καθώς και για τη συμμετοχή διαφόρων πολιτικών της εποχής (π.χ. Μητσοτάκη) έχουν γραφτεί πολλά, και έχουν λεχθεί πολύ περισσότερα. Η ουσία είναι ότι διάφοροι κύκλοι, υπό την καθοδήγηση του βασιλιά, δεν επέτρεπαν στον εκλεγμένο από το λαό Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου να ασκήσει την πολιτική του.

Σήμερα, με τη Δημοκρατία πλέον εδραιωμένη για τα καλά στη χώρα μας, δεν ελλοχεύουν τέτοιοι κίνδυνοι. Το πολίτευμά μας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα… Τη δημοκρατία όμως αυτή, όπως την έχουμε καταντήσει, ίσως θα πρέπει να την αναθεωρήσουμε. Και από την πλευρά του λαού, αλλά κυρίως από την πλευρά των πολιτικών.

Το να κλείνουν το λιμάνι 20 άτομα, και να αποτρέπουν την απόβαση χιλιάδων επιβατών,  δεν ονομάζεται δημοκρατία…Το να εφαρμόζεις πολιτικές για τις οποίες δεν έχεις εκλεγεί, και για τις οποίες το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού λαού  διαφωνεί κατά τεκμήριο, επίσης δεν ξέρω κατά πόσο ονομάζεται δημοκρατία. Και σίγουρα δεν είναι δημοκρατικό ο κάθε εκλεγμένος από το λαό να έχει ασυλία απέναντι σε αυτούς που τον εξέλεξαν, να κλέβει και να κατασπαταλά δημόσιο χρήμα, να παίρνει μίζες από εταιρίες, και τα αδικήματά του να παραγράφονται σε 2 χρόνια.

Αναθεώρηση του Συντάγματος λοιπόν απαιτείται, για του παραπάνω λόγους, και για πολλούς άλλους ακόμα….

image

Η γελιογραφία είναι του Κώστα Μητρόπουλου από το «Ποτέ πια», και έχει τίτλο : “Ο ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου