ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΟΜΩΣ, ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

Μπορεί και να χιονίσει. Αλλά εμείς, δε θα καταθέσουμε τα όπλα κατά του φασισμού!

Γράφει ο "anthropakos"

image Ξαναβγαίνω κι ας κρυώνω! Έτσι κι αλλιώς, από τώρα και μετά, μόνο κρύο θα βιώνουμε. Πολιτικές υποτέλειας, εξευτελισμού του λαού μας, φασιστικές μεθόδους απόλυτης εξόντωσης, μέσα από το "Δόγμα του Σοκ", που βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα ξύλα, μας τελείωσαν. Οι μάντρες ετοιμάζονται κι αυτές να...γιορτάσουν τον καπιταλισμό, πατώντας πάνω στην ανέχεια μας για έναν τόνο καυσόξυλα...

Το πετρέλαιο έχει εξελιχθεί πλέον, σε ένα είδος πολυτελείας, που για να βάλουμε στο σπιτικό μας, πρέπει να στερήσουμε από τα παιδιά μας άλλα πράγματα, που τα έχουν ανάγκη. Αλλά βλέπεις, ο μισθός είναι πια λειψός. Και δεν είμαστε σε θέση να τα καλύψουμε όλα. Η ακρίβεια, γενικά, χτυπάει "κόκκινο" παντού. Όλα τα είδη πρώτης ανάγκης και όχι μόνο, ακριβαίνουν αντί να μειώνονται, μπροστά σε μια κυβέρνηση που επικαλείται τη...σωτηρία της χώρας, αλλά στην πραγματικότητα εκτελεί σχέδιο παγκόσμιας κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου, που παλεύει να αντιμετωπίσει την κρίση του καπιταλισμού, δείχνοντας το πιο σκληρό του πρόσωπο απέναντι στους λαούς.
Είναι ο καπιταλισμός, παιδιά. Στη χειρότερη εξέλιξη του. "Όλα στο μεγάλο κεφάλαιο, ιδιωτικοποίηση των πάντων, καμία κοινωνική παροχή, κατάργηση επιδομάτων, περικοπές μισθών, πείνα και εξαθλίωση"... Είναι ο καπιταλισμός, αυτός. Μην μας παραξενεύουν όλα αυτά. Και να δεις τι σού 'χω για μετά!
Αντίσταση. Σε κάθε σπίτι. Σε κάθε γειτονιά. Σε κάθε χωριό και πόλη. Να διώξουμε τον ξένο παράγοντα και τους ντόπιους τοποτηρητές του - την κυβέρνηση του μεγαλοτραπεζίτη Παπαδήμου - για να σώσουμε, ίσως όχι τους εαυτούς μας. Αλλά σίγουρα το μέλλον των παιδιών μας. Τα ίδια τα παιδιά μας από την πείνα. Την πραγματική πείνα που βιώνουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι. Εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες στην Αθήνα και την επαρχία,  βιώνουν ήδη μέρες κατοχής στα νοικοκυριά τους μετά από απολύσεις και περικοπές μισθών. Αλλά η Τρόϊκα, λέει, θέλει κι άλλες απολύσεις. Χιλιάδες απολύσεις. Αίμα, πολύ αίμα αδελφέ μου. Πως το έλεγε ο Γιώργος; "Σε κάθε οικογένεια θα υπάρχει ένας εργαζόμενος". Ευχαριστούμε Γιώργο Παπανδρέου. Μόνο που ακόμα και αυτό φαντάζει πια σαν πολυτέλεια για ένα και πλέον εκατομμύριο ανέργους...
Τι κάνουμε από τώρα και μετά; Καταρχήν. Δεν πληρώνουμε το χαράτσι της ΔΕΗ. Να βρούμε ξύλα από δικά μας λιόφυτα και να αγωνιστούμε να ζεστάνουμε το σπίτι μας χωρίς πετρέλαιο ή και χωρίς το ρεύμα αν μας το κόψουν. Η ανυπακοή σε όλη αυτή τη ξεφτίλα, είναι η μόνο λύση για τον ελληνικό λαό. Το ξέρω. Οι έχοντες και κατέχοντες, οι σπαγκοραμμένοι που τώρα με την κρίση εκμεταλλεύονται τα νοικοκυριά για να κερδίσουν περισσότερα, ίσως και να αρέσκονται σε τούτη την κατάσταση. Επομένως, βγάζουμε έξω από την παρέα μας αυτούς που δεν σέβονται. Δεν λυπούνται. Δεν βοηθούν. Δεν ενδιαφέρονται για τίποτα παρά μονάχα για τις παχυλές τους καταθέσεις και συνενώνουμε τις δυνάμεις μας κατά του φασισμού. Είναι και κάτι βολεμένοι που εξακολουθούν να λένε για τους δημοσίους υπαλλήλους, "μωρέ καλά τους κάνουνε. Ακούς εκεί μονιμότητα στο δημόσιο"... Αυτούς ας μην τους παρεξηγούμε. Πρόκειται για απόψεις που προέρχονται συνήθως από ανθρώπους με χαμηλό νοητικό επίπεδο, που ενώ καίγεται το σπίτι του διπλανού τους, αυτοί έχουν γυρίσει το κεφάλι τους αλλού. Και κοιτάζουν έναν ολογάλανο ουρανό, ενώ αναρωτιούνται... "μωρέ θα βρέξει; Δε θα βρέξει"... Καημένα παιδιά. Όταν θα φτάσει η φωτιά και στο δικό σας σπίτι, ο γείτονας δεν θα είναι εκεί να σας βοηθήσει, δυστυχώς. Γιατί θα έχει καεί ήδη, επειδή εσείς δεν τον βοηθήσατε όταν σας καλούσε για βοήθεια...
Μάλλον θα χιονίσει σήμερα. Κάνει πολύ κρύο. Αγκαλιάζω τα παιδιά μου, μπροστά από το τζάκι. Στο βλέμμα τους, βλέπω ένα μήνυμα ελπίδας. Το χαμόγελο του παιδιού μας ας μας γεμίσει δύναμη. Μπροστά στα ΜΑΤ; Μπροστά στους ΔΕΗτζήδες; Μπροστά στην Εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της; Δεν ξέρω. Οπουδήποτε. Για τα παιδιά μας, θα παλέψουμε. Πίσω από τα οδοφράγματα της ψυχής μας. Την ψυχή μας δεν θα μας την πάρουν.  Κι εκεί μέσα κρύβουμε τον δικό μας οπλισμό, ανατροπής του βάρβαρου συστήματος. 

4 σχόλια:

  1. Μπράβο στο φίλο Ανθρωπάκο.Αλλά δεν φτάνουν τα κείμενα για να ταρακουνηθούμε πια. Σαν τα φοβισμένα ζώα που είναι κριμένα στο λαγούμι τους μην τα πιάσουν και μόνο την ύστατη στιγμή που ο κυνηγός απλώνει το χέρι του να τα αρπάξει τινάζονται και κάνουν απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουν, μάλλον κι εμείς περιμένουμε την πείνα ή τον εργαλάβο της ΔΕΗ να μας ξετρυπώσει και να ενωθούμε με τους άλλους από τα δικά τους λαγούμια.Τι άλλο να πώ γι αυτή την αποχαύνωση μας και της σιωπής των αμνών που επικρατεί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπράβο στο φίλο Ανθρωπάκο.Αλλά δεν φτάνουν τα κείμενα για να ταρακουνηθούμε πια. Σαν τα φοβισμένα ζώα που είναι κριμένα στο λαγούμι τους μην τα πιάσουν και μόνο την ύστατη στιγμή που ο κυνηγός απλώνει το χέρι του να τα αρπάξει τινάζονται και κάνουν απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουν, μάλλον κι εμείς περιμένουμε την πείνα ή τον εργαλάβο της ΔΕΗ να μας ξετρυπώσει και να ενωθούμε με τους άλλους από τα δικά τους λαγούμια.Τι άλλο να πώ γι αυτή την αποχαύνωση μας και της σιωπής των αμνών που επικρατεί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συμφωνω απολυτα anthropako αλλα και με τον κωστή χρειαζόμασται επανασταση και ξύλο όπου τους βρούμε να μην αφήσουμε π....τη ζωντανο να φύγουν όλοι απο εδω και όπως έλεγε και ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου "ξύπνα ελληνικέ λαέ και πάρε το σπαθί σου να φύγουν απ΄ τον τόπο σου οι στυγεροί εχθροί σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μήπως ήρθε η ώρα παιδιά; Νομίζω ότι έρχεται!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή