Η Παναγιά μέσα απο τα μάτια του κόσμου.- Από το βιβλίο της γράφουσας "Ο Πρωτογάνατος της Καρδιάς μου"

Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη

"....Στα χρόνια όμως που είχανε περάσει από τότε, τα μάτια της είχανε θωρώντας πολλά και τ' αυτιά της είχανε γρικήσει άλλα τόσα. Κι όλα αυτά καλώς ή κακώς την ανάγκασαν να σκέφτεται πως όχι, δεν μπορει, θα υπάρχουνε μαθές κι άλλοι τρόποι που θα τους θέλει πιο πολύ η Παναγιά για να την δοξάζουνε.Γνώριζε η Αντιγόνη πως πως χίλιες εκκλησιές και μύρια κλησουδάκια είχενε  ο κοσμάκης, προς Χάρη Της, μέσα κι έξω από την Κάντια σαγμένα.

Σάικα, άνθρωποι που μήτε οι ίδιοι δεν αναθιβάνουν από που και πότε ξεκίνησαν τα δεινά τους,έχουνε την ανάγκη κάποιου πιο δυνατού από ελόγου τους. Κάποιου που στα σίγουρα να νιώθουν πως στέκει ακοίμητος κι ασάλευτος φρουρός από πάνω τους για να κρατεί βίγλα και προστασία στα δεινά τους.

Έχουνε την ανάγκη της μεσιτείας και του καλού λόγου κάποιου προς το Θεό, για να μπορεί μετά Εκείνος να διανιρίζει πιο ξέθαμπα από κοντά τα βάσανα τους.

Και τούτη τη δουλειά οι φτωχοί κι οι δυστυχισμένοι όλου του κόσμου την έχουνε αναθέσει στην Παναγιά.

Εκείνη μεσιτεύει γι' αυτούς, μεσολαβήτρα στο Θεό, για να γίνονται τ' ανθρώπινα όνειρα,τα μεγάλα, τα  μικρά, μα και τ' ασήμαντα, πολλές φορές, πραγματικότητα.

Εκείνη είναι η μάνα που συμπάσχει με όλους και συντρέχει σε όλους.

Θωριέται αυτό και μόνο από τα ονόματα που της έχει δώσει ο κοσμάκης:

Και πως δεν την είπαν! Και πως δεν την έκραξε ο πονεμένος!

Και πως δεν την κάλεσαν κοντά τους η χήρα και το ορφανό!

Και πως δεν την επικαλέστηκαν ο ναυαγός, ο απελπισμένος, ο αδικημένος!

Και κάθε όνομα που της χάρισαν απο δικού του ήταν κι ένα τραγούδι στη πίστη, από μοναχό του ήταν μια ολάκερη, θεριεμένη πίστη!

Την βάφτισαν Αμόλυντη, Γλυκοφιλούσα, Υψηλοτέρα των Ουρανών,  Γαλακτοτροφούσα, Κυρά των Αγγέλων, Βρεφοκρατούσα, Χρυσογελούσα, Πάντων Χαρά Πλατυτέρα, Ζωοδόχο Πηγή.

Την φώναζαν τρέχοντας να συνδράμει στη συμφορά και το θανατικό, Ρόδο το Αμάραντο,Ελπίδα των Αγγέλων, Παντάνασσα, Θαλασσομαχήτρα, Πανύμνητη,Θεοσκέπαστη, Κερά Ψηλή.

Την παρακάλεσαν να 'ρθει στις δύσκολες μέρες της Χώρας, Στρατηλάτισσα, Ξεσκλαβώτρα, Γοργοπάκουη, Ελεήτρα!

Μα την έβαλαν όμως και με ακόμα πιο ταπεινά ονόματα στο στόμα τους'άνθρωποι φτωχοί κι αγράμματοι:

Κερά Τζομπάνισσα, Κεραγουστιανή, Νερατζιώτισσα, κι όλα αυτά, κι άλλα πολλά, μήωπς απο μόνα τους δεν μαρτυρούν την μεγαλοθυμία και την παντοδυναμία της Χάρης Της;

Μήπως όλα αυτά από μοναχά τους δεν μαρτυρούν μια Ελεήτρα Παναγιά που δίνει χωρίς ποτέ να γυρεύει;..."