Να απεργήσω ή όχι;

Η αυριανή μέρα, 15η του Δεκέμβρη, είναι ημέρα Πανελλαδικής απεργίας. Απεργούν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, δηλαδή όλοι οι υπάλληλοι του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, νοσηλευτές, υπάλληλοι γραφείων και καταστημάτων, εργάτες εργοστασίων και βιοτεχνιών, υπάλληλοι αεροδρομίων και ΔΕΚΟ, οικοδόμοι, και πάρα πολλοί άλλοι κλάδοι συμμετέχουν στην αυριανή κινητοποίηση.

Είναι όμως εύκολο για τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν σε αυτή την απεργία; Η απάντηση είναι όχι…

Για τους μεν δημόσιους υπάλληλους, τίθεται μόνο το θέμα της απώλειας του ενός ημερομισθίου. Κι όπως έχει έρθει το πράγμα μέχρι σήμερα με τις μειώσεις μισθών που έχουν δεχτεί, και μάλιστα σε ημέρες γιορτινές, δεν είναι λίγο κι αυτό.

Για τους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα όμως, το θέμα έχει πολλές πλευρές. Εκτός από την απώλεια του ημερομισθίου, ο μεν εργαζόμενος σε μεγάλη επιχείρηση, εργοστάσιο, κλπ κινδυνεύει να στοχοποιηθεί από τους εργοδότες του (πρόσφατα μου ανέφεραν περίπτωση απόλυσης εργαζομένου από την Ολυμπιακή, επειδή βγήκε και μίλησε ανοιχτά για τις απολύσεις που γίνονται στο Ηράκλειο), ο μεν εργαζόμενος σε μικρή επιχείρηση να χαλάσει τις σχέσεις του με το αφεντικό, αφού θα προκαλέσει άμεσο πρόβλημα στη δουλειά του.

Και ποια θα είναι τα οφέλη από την απεργία; Φαίνεται ότι όλες οι αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες για τα εργασιακά… Πρέπει όμως να δούμε στο κοντινό παρελθόν τι έχει γίνει με αυτούς που έμεναν ανυποχώρητοι στα αιτήματά τους.  Οι βενζινοπώλες είχαν πετύχει αναβολή για ένα χρόνο της τοποθέτησης των ταμειακών μηχανών στα πρατήρια. Οι παραγωγοί πέτυχαν αναβολή στο ίδιο θέμα. Οι ιδιοκτήτες φορτηγών Δημοσίας χρήσης πέτυχαν αύξηση της άυλης αξίας των φορτηγών, και μεταβατική περίοδο 3 χρόνων. Και οι ιδιοκτήτες μπαρ και καφετεριών θα κερδίσουν στο άμεσο μέλλον εξαίρεση από τον αντικαπνιστικό νόμο (πιθανότατα υπό όρους).

Υπάρχει λοιπόν ελπίδα ότι κάτι μπορεί ν’ αλλάξει προς το συμφέρον των εργαζομένων, έστω και την ύστατη στιγμή. Όμως, αυτό δεν είναι το κυρίαρχο ζήτημα.

Ο διακανονισμός των δόσεων προς την Ελλάδα από την Τρόικα έχει γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε περίπου ανά ένα τρίμηνο να πρέπει να αξιολογούμαστε από την αρμόδια επιτροπή, προκειμένου να λάβουμε την επόμενη δόση. Αλλά μέχρι στιγμής, ΚΑΘΕ ΔΟΣΗ, ΕΧΕΙ ΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΜΕΤΡΑ. Όποιος νομίζει λοιπόν ότι και με αυτά τα μέτρα που επιβάλλονται σήμερα έχουν τελειώσει τα βάσανά μας, είναι πολύ γελασμένος! Στο κοντινό μέλλον, και αφού περάσει αυτό το κύμα των αντιδράσεων, θα ανοίξει άλλο ένα καυτό μέτωπο: το δεύτερο ασφαλιστικό, με τις επικουρικές συντάξεις και τα βαρέα και ανθυγιεινά να μπαίνουν στο στόχαστρο!

Η συμμετοχή μας λοιπόν στην αυριανή απεργιακή κινητοποίηση είναι επιβεβλημένη. Και δεν πρέπει απλά να αρκεστούμε στην απεργία από τον καναπέ, αλλά να βγούμε στους δρόμους. Να δείξουμε ότι είμαστε εδώ, κι έχουμε διάθεση να παλέψουμε για τα κεκτημένα μιας ζωής, που θέλουν να καταργήσουν σε μια μέρα!! Αλλά κυρίως, να δείξουμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ για αλλαγές εις βάρος των εργαζομένων. Να τους ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΜΕ να στρέψουν το βλέμμα τους στα σημαντικά προβλήματα της χώρας, που είναι η φοροδιαφυγή, οι μίζες από τις προμήθειες εξοπλισμών και νοσοκομειακών υλικών, και η παιδεία.