Η πρόσφατη απομάκρυνση της δασκάλας της πρώτης τάξης του σχολείου μας, που κατείχε οργανική θέση στο Θραψανό, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήρθε να προστεθεί στα άλλα προβλήματα που απασχολούν το σχολείο τα τελευταία χρόνια.Αρχικά ήταν η συγχώνευση της Ε με την ΣΤ τάξη. Το σχολείο μας υποβιβάσθηκε σε 5θέσιο γιατί τα 64 παιδιά δεν επαρκούν για να λειτουργεί σαν 6θέσιο.
Τα νήπια μας 39 στον αριθμό στοιβάζονται σε δυο αίθουσες κλουβιά στο νηπιαγωγείο. Εδώ βλέπετε έχουμε την «ατυχία»να έχουμε πολλά παιδιά.
Το σχολείο από το Σεπτέμβρη δεν έχει καθαρίστρια και παρά τις διαβεβαιώσεις του Δήμου Μινώα Πεδιάδας για άμεση λύση του προβλήματος κοντεύουμε Φεβρουάριο και τίποτα. Μια δίμηνη σύμβαση σε μια καθαρίστρια για να καθαρίζει μόνο δύο φορές την εβδομάδα. Έτσι με πρωτοβουλία των γονιών του νηπιαγωγείου, συνεισφέρουν οι ίδιοι σε χρήμα για να την πληρώνουμε ώστε να καθαρίζει τις υπόλοιπες τρεις μέρες που δεν πληρώνεται από τον Δήμο.
Οι έκκληση πολλών γονέων με παιδιά που έχουν μαθησιακές δυσκολίες για δημιουργία τμήματος ένταξης έπεσε κι αυτή στο κενό.
Η στάση του σχολικού εξακολουθεί να είναι μια παγίδα κινδύνου για μικρούς και μεγάλους, από τον Οκτώβρη. Αυτά και άλλα προβλήματα μας απασχολούν, κοινά λίγο πολύ για όλα τα σχολεία της Ελλάδας.
Πάνω που χαρήκαμε μιας και μια αξιόλογη δασκάλα μας επέστρεψε μετά την άδεια κύησης που είχε, κάτι που ήταν γνωστό στο γραφείο Α/βάθμιας Εκπ/σης, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είχαν αλλού κενό που θα έπρεπε να καλύψει η δικής μας δασκάλα που η οργανική της θέση είναι στο Θραψανό. Σίγουρα είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα των υπεράριθμων τμημάτων, αυτό όμως λύνεται ή με σωστή κατανομή του υπάρχοντος προσωπικού ή με πρόσληψη νέου. Σε καμία περίπτωση η απομάκρυνση της δασκάλα δεν αποτελεί λύση, αντιθέτως είναι αντιπαιδαγωγική .Οι αρμόδιοι νούμερα μετράνε όχι παιδικές ψυχούλες.
Από την άλλη έχουμε μια ισοπεδωτική πολιτική επί δικαίων και αδίκων...
Στο βωμό της «σωτηρίας» της χώρας τα πάντα καταρρέουν. Τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο. Θεσμοί αξίες, νόμοι, σύνταγμα όλα τσουβαλιάζονται για να σωθεί η χώρα. Μα μια χώρα χωρίς αξιοπρέπεια με ανθρώπους φοβισμένους χωρίς κανένα θεσμό να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων δεν έχει μέλλον. Μία χώρα χωρίς Παιδεία, χωρίς Υγεία, χωρίς Κοινωνική πρόνοια , χωρίς παραγωγή δεν λογάται χώρα.ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
Πρέπει να μπουν κόκκινες γραμμές σε όλους τους ζωτικούς τομείς .
Καλούμε όλους τους γονείς, πρώτα του σχολείου μας ,μετά του νομού μας και ολόκληρης της χώρας να θέσουν την πρώτη κόκκινη γραμμή στην παιδεία μας. Να ξεφύγουμε από την λογική των παιδιών –αριθμών. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα για μια αξιοπρεπή μόρφωση.
Ας θέσουμε σ αυτή τη δύσκολη εποχή, ψηλά τον πήχη.Δεν μπαίνουμε πια στη λογική του και πάλι καλά να λέτε που έχετε μερικούς δασκάλους. Του και πάλι καλά να λέτε που έχετε αίθουσες ας έχουν και τα χάλια τους. Και πάλι καλά να λέτε που έχετε βιβλία και ας είναι κακογραμμένα. Και ..και.. και..και τι να πρωτοπεί κανείς. Όλοι τα ξέρουμε.
Πλέον
Απαιτούμε σχολεία αξιοπρεπή , με όσους δασκάλους είναι απαραίτητοι για να γίνεται σωστή διδασκαλία , ώστε να μην ψάχνουμε για ενισχυτική διδασκαλία καταφεύγοντας στην παραπαιδεία που μας ωθούν.
Απαιτούμε αναμόρφωση της σχολικής ύλης για ουσιαστική μόρφωση η οποία θα ανοίγει τα παιδικά μυαλά και δεν θα δημιουργεί παπαγαλάκια.
Απαιτούμε το σχολείο να γίνει χώρος χαράς και δημιουργίας και όχι καθημερινό βάσανο για γονείς και παιδιά.
Απαιτούμε πανεπιστήμια να προάγουν την έρευνα και να διαχέουν την γνώση προς όφελος της κοινωνίας.
Τι να την κάνουμε μια χώρα που θα έχει επιβιώσει ίσως οικονομικά αλλά θα έχει εκμηδενίσει το μέλλον της. Που θα έχει θυσιάσει τα παιδιά της στο βωμό σωτηρίας των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Θα έχει παιδιά αγράμματα , φοβισμένα, άβουλα που θα είναι έρμαιο του κάθε μεγαλοκαρχαρία χωρίς καμία εργασιακή προστασία. Απλά νούμερα γι αυτούς, για μας όμως είναι τα παιδιά μας.
Ας σηκώσουμε το πέπλο του φόβου που μας έχουν σκεπάσει και ας αγωνιστούμε για το μέλλον τους.
ΑΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΟΥΜΕ γιατί αυτό είναι που φοβούνται περισσότερο απ’ όλα. Ας κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο και να δούμε ότι αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Το διαίρει και βασίλευε πρέπει επιτέλους να τελειώσει. Σαν γονείς δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε είτε είμαστε στο Θραψανό, είτε στο Ηράκλειο είτε στην Αθήνα είτε σε οποιαδήποτε γωνιά της Ελλάδας. Αντίθετα μας ενώνει η αγωνία για το μέλλον των παιδιών μας .Κι εκεί πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση μας σαν άνθρωποι. Γιατί η παιδεία είναι Α και το Ω μιας χώρας που θέλει να βγει από αυτό το βούρκο που την έχουν ρίξει και να σταθεί στα πόδια της σκορπώντας ξανά το φως στην ανθρωπότητα όπως έκαναν και οι πρόγονοι μας
Κλείνω με μια φράση του Ν.Καζαντζάκη που εύχομαι να σας συγκλονίσει όπως κι εμένα : «Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω την γης. Αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω!»
Εκ του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων Δημοτικού & Νηπιαγωγείου Θραψανού
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου