Που ‘ναι η μπάρα οέο;

Αθλητισμός και αλκοόλ έχουν δεσμούς στενότερους το απ΄ όσο θα φανταζόταν κάνεις. Απ΄ ότι φαίνεται, όσο μεγαλύτερο τον ταλέντο, τόσο ισχυρότερη η ροπή προς τον «ποταθλητισμό». Μάρτυρες μας οι ιστορίες, όπως τις διαβάσαμε στις σελίδες του περιοδικού ΄Playboy΄...

Όταν η φήμη προηγείται
Λόγοι επικαιρότητας επιβάλλουν να ξεκινήσουμε από τον Γκοβού, αν και ο Γάλλος είναι «παναγία» μπροστά σε άλλα «αστέρια». Παρ΄ όλ΄ αυτά, είναι μέχρι σήμερα ο μοναδικός που τον ερχομό του συνόδευε «συστατική επιστολή». Οι συμπατριώτες του, λοιπόν, έχουν δημιουργήσει γκρουπ στο Facebook με τίτλο «Για όσους θέλουν ο Σίντνεϊ Γκοβού να σταματήσει το αλκοόλ! (ή το ποδόσφαιρο)». Οι συμπαίκτες του, πάλι, είχαν «κολλήσει» στο δίδυμο Γκοβού-Λουιντουλά το παρατσούκλι «ουίσκι κόλα» (στα γαλλικά κάνει ρίμα), αποδίδοντας λεκτικά τη χημεία μεταξύ των δύο εκτός γηπέδων. Στον Παναθηναϊκό μπορεί να είχαν γνώση οι φύλακες, αλλά ότι ο παίκτης θα τους εξέθετε έτσι δεν το περίμεναν, γιατί φυσικά των δύο πολυσχολιασμένων παραστρατημάτων είχαν προηγηθεί και κάμποσα άλλα. Το «ουίσκι κόλα», πάντως, δεν πολυστέκει, αφού ο Σίντνεϊ, σύμφωνα με μαρτυρίες, προτιμά γνωστή premium βότκα από την πατρίδα του. Τώρα, αν πρέπει οπωσδήποτε να υιοθετηθεί νέο παρατσούκλι, η ψήφος του περιοδικού πηγαίνει στο «Λαγκοβούλιν», όπως αλιεύτηκε από το χώρο των μπλογκ. Κρίμα που δόθηκε δανεικός ο Σίλβα -«Σίβας» - Κλέιτον και χάθηκε η ευκαιρία να ανοίξουν στο Τριφύλλι κάβα.

«Μύρτσο γερά, το βράδυ στον Καρρά»
Αντιγράφουμε αυτολεξεί το προ ετών ρεπορτάζ της καλής εφημερίδας Σπορ του Βορρά: «Τρεις ποδοσφαιριστές το έσκασαν απ΄ το ξενοδοχείο Θεσσαλονίκης όπου μένει η εθνική ομάδα. Οι δύο πήγαν με τις γκόμενές τους και ο Μύρτσος πήγε στον Καρρά». Ο ιδιαίτερα αγαπητός στους οπαδούς των ερυθρολεύκων τερματοφύλακας υπήρξε ανέκαθεν ειλικρινής και είχε πολλάκις εκφράσει δημοσίως την προτίμησή του προς το συγκεκριμένο είδος διασκέδασης: «Ο Μύρτσος χωρίς μπουζούκια δεν μπορεί» ήταν η δήλωσή του όταν ρωτήθηκε σχετικά. Καθότι, βέβαια η παρουσία του στον Ολυμπιακό συνέπεσε με τα «πέτρινα χρόνια», δε γλίτωσε τα τραβήγματα.
Κάποια φορά ο Σταύρος Νταϊφάς τον κάλεσε σε απολογία για τα καθημερινά του ξενύχτια και του επέβαλε πρόστιμο. Την ίδια νύχτα ο Μύρτσος ξημερώθηκε στο Διογένης Παλλάς. Στη νέα κλήση για απολογία που ακολούθησε την επόμενη μέρα ο γκολκίπερ ούτε λίγο ούτε πολύ, έριξε ευθύνες στη διοίκηση, υποστηρίζοντας πωs, λόγω του ότι η ποινή του του ανακοινώθηκε αργά το προηγούμενο βράδυ, ο Διογένης ήταν το μόνο μέρος όπου θα μπορούσε να φάει καλά! Κλείνοντας με τη μυθική προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Γιώργος Μύρτσος, να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια αθλητικής εκπομπής ένας προσκεκλημένος τού είχε πει: «Εντάξει, κύριε Μύρτσο, κάτι ξέρουμε κι εμείς από μπάλα. Χρόνια παρακολουθούμε το άθλημα». Η απάντηση; «Κι εγώ πάω χρόνια στα μπουζούκια, αλλά μπουζούκι δεν έχω μάθει»!

Στα κόκκινα
Από τον Έλληνα «Τζορτζ Μπεστ» Γιώργο Δεληκάρη, ο οποίος είχε ομοιότητες και πέραν των αγωνιστικών με το μεγάλο Ιρλανδό, μέχρι και στις μέρες μας, αρκετοί στο λιμάνι δεν κατάφεραν να κρύψουν την προτίμησή τους στις εξωγηπεδικές δραστηριότητες. Σ΄ αυτό, αν μη τι άλλο, βοήθησαν και οι συνεχόμενες επιτυχίες του Ολυμπιακού τα τελευταία 15 χρόνια, που όταν δεν κάλυπταν ορισμένα «κακώς κείμενα», τα υποβάθμιζαν σε σημαντικό βαθμό. Έτσι, ουδείς ενοχλούνταν ιδιαίτερα από τη δεδομένη αδυναμία του Καραπιάλη στα μπουζούκια, στα καλά πούρα και στο ουίσκι με τη μαύρη ετικέτα. Ίσως και επειδή τα παραπάνω συνέβαιναν με την ανοχή, τη συνοδεία ή και την παρότρυνση της συζύγ0υ του, ήτοι ο «Βασιλομπίλαρος» δεν παρέκκλινε του έντιμου έγγαμου βίου, πράγμα σημαντικό για την ψυχική ισορροπία ενός αθλητή. Γλεντζές από τους λίγους και ο εμβληματικός αρχηγός Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, που ωστόσο σύχναζε σε μαγαζιά που διασφάλιζαν ότι την επόμενη μέρα δε θα γινόταν βούκινο. Μια φορά μονάχα «γλίστρησε» ο «Τζόλε» «παρκάροντας» το αυτοκίνητό του σε μια μάντρα με σκάφη, ξημερώματα στην παραλιακή. Μία ίσον καμία, οπότε συγχωρεμένος. Όπως και για την αγάπη του σε μάρκα τσιγάρων ομόχρωμη της φανέλας του Θρύλου.
Είπαμε, καθρέφτης είναι το γήπεδο. Αν μέσα σ΄ αυτό όλα βαίνουν καλώς, κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα τεκταινόμενα εκτός των γραμμών του. Έτσι, όταν ο «τύπος και υπογραμμός» Μίχαλ Ζεβλάκοφ διατύπωσε την επιθυμία του να Παραμείνει στο λιμάνι μέχρι να σταματήσει να τραγουδάει ο Βέρτης, ελάχιστοι αναρωτήθηκαν πότε πρόλαβε ο Πολωνός να αναπτύξει τέτοια λατρεία για το λαϊκό βάρδο………….

Παίξτε μπάλα, ρε ….

Όσοι, από την άλλη, «σέρνονται» στο χορτάρι «απολαμβάνουν» διαφορετική μεταχείριση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Ραούλ Μπράβο, του οποίου οι σχέσεις με τους πορτιέρηδες στην παραλιακή ήταν κατά τον πρώτο χρόνο του στον ΟΣΦΠ τόσο φιλικές, που συγκρίνονταν μόνο με αυτές του αξέχαστου «γύπα» Γκάμπριελ Άλβεε, ο οποίος «πετούσε» από μπαρ σε μπαρ. Πολλά, λοιπόν, φημολογούνταν για τον Ισπανό αμυντικό, λίγα επιβεβαιώνονταν, αφού επισήμως ο παίκτης μονίμως υπέφερε από μυστηριώδες αθεράπευτους τραυματισμούς. Επισήμως, πάλι, οι συστάσεις του Σωκράτη Κόκκαλη στον Κώστα Μήτρογλου αφορούσαν τον τρόπο που πανηγύριζε ο νεαρός επιθετικός (η ιστορία με τα «περίστροφα») τα γκολ του. Στην πραγματικότητα, αυτό που είχε ουσιαστικά βγάλει από τα ρούχα του τον πρώην ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ήταν ο καβγάς του «Μητρογλίνιο» με φιλάθλους του Ολυμπιακού όταν αυτοί επέκριναν το αγωνιστικό του πρόσωπο. Και ποιος μπορεί να τους αδικήσει από τη στιγμή που το συμβάν έλαβε χώρα τις μικρές ώρες στο δημοφιλές σε πολλούς Villa Mercedes;
Βραζιλιάνικα κόλπα
Από την εποχή που ο Ροναλντίνιο αναδεικνυόταν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο έχουν αλλάξει πολλά. Ένα από αυτά είναι ο σωματότυπος του «Ρόνι», με τη μέση του να διαγράφεται επιβαρημένη από κιλά, πολλές φορές χωρίς να χρειαστεί καν ο Βραζιλιάνος να σηκώσει τη φανέλα του. Θα απορούσαμε, αλλά έλα που δεν έχει αφήσει νυχτερινό κέντρο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη - το χειμώνα εν μέσω υποχρεώσεων, το καλοκαίρι την αράζει στη Μύκονο. Διόλου παράξενη και η δήλωσή του πως θέλει στο μέλλον να αγωνιστεί στην Ελλάδα, προφανώς εντυπωσιασμένος από το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος... Χειρότερος ένας έτερος Βραζιλιάνος, ο Αντριάνο. Το παιδί, βέβαια, είχε φροντίσει να προϊδεάσει για τα όσα θα ακολουθούσαν, κοπανώντας τη συχνά πυκνά για την πατρίδα του, συμπτωματικά σε περιόδους καρναβαλιού, μπεκρουλιάζοντας ολημερίς (το «ολονυχτίς» εννοείται). Αυτά πίσω στα χρόνια που έμοιαζε με εν ενεργεία ποδοσφαιριστή. Πλέον κουβαλάει τη χάρη συνταξιούχου παλαιστή, βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και δυο τρεις απόπειρες αυτοκτονίας στην πλάτη του. Το πώς στην ευχή εξακολουθεί να βρίσκει καλά συμβόλαια, μυστήριο...

Επάγγελμα DJ

Το ότι ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης ανέκαθεν είχε κάποια προβληματάκια με τα κιλά του είναι γνωστό -και εμφανές- τοις πάσι. Μακάρι, όμως, οι παρασπονδίες του να περιορίζονταν στην κατανάλωση εντυπωσιακού αριθμού πιτόγυρων. Τις μέρες που στον Ολυμπιακό προπονητής διατελούσε ο -για ποικίλους λόγους- αξέχαστος Πίνι Γκέρσον ένας παίκτης της ομάδας ακολουθούσε παράλληλα δύο καριέρες: την πρωινή του μπασκετμπολίστα και τη βραδινή του DJ. Ο λόγος, φυσικά, για τον «Big Sofo», ο οποίος μολονότι δυσκολευόταν κάπως να παίξει μπάσκετ της προκοπής (η προσφιλής συνήθεια του προπονητή να «αποφορτίζει» τις προπονήσεις διακόπτοντάς τες για να κεράσει τους μπασκετμπολίστες πίτσες σίγουρα δε βοήθησε), στα decks και στα μικρόφωνα διέπρεπε κάνοντας guest εμφανίσεις μέχρι πρωίας σε πάρτι με χιπ χοπ ρυθμούς (aka bootycall). Φημολογείται ότι μετά από μια τέτοια «μεγάλη» νύχτα παρουσιάστηκε στην προπόνηση σε μαύρο χάλι και με έντονη τάση προς έμετο. Άνθρωποι του τμήματος τον κάλυψαν απέναντι στον Γκέρσον λέγοντας πως δεν είναι καλά, δίνοντάς του, μάλιστα, και μια καραμέλα για να μη μυρίζει το στόμα του.
Τους συζητάν δίχως γιατί και όχι άδικα...
Κομπάζουν οι Θεσσαλονικείς για τη γλύκα που έχει η νύχτα στην πόλη τους και καλά κάνουν. Μόνο που αναπόφευκτα κυκλοφορούν και αρκετοί «γλυκατζήδες». Στον ΠΑΟΚ τρέμουν στην ιδέα πιθανού τραυματισμού του Ζλάταν Μουσλίμοβιτς - και για λόγους που απέχουν των ποδοσφαιρικών. Ο Βόσνιος φαίνεται πως δυσκολεύεται να γεμίσει το χρόνο που του περισσεύει και επιδίδεται σε ανελέητο κλάμπινγκ για να σκοτώσει την ώρα του. Ως συνέπεια, συνηθίζει όταν επιστρέφει στις προπονήσεις να εμφανίζεται κατά τι βαρύτερος. Και όχι από το φαγητό. Στον Άρη τα προβληματάκια εμφανώς αντικατοπτρίζονταν στην «μπιροκοιλιά» του Σέρχιο Κόκε το δεύτερο χρόνο του στο σύλλογο. Ο Τόνι Κάλβο γκομένιζε τόσο πολύ, που αναγκάστηκε να πάει στην Ισπανία για να καλοπιάσει τη γυναίκα του, που τον είχε παρατήσει σύξυλο, έξαλλη από τα χαΐρια του συζύγου της. Με τον ερχομό του Κούπερ, πάντως, τα πολλά πολλά κόπηκαν μαχαίρι.
Ντιογκο-Σεις
Την πρώτη σεζόν του επιθετικού από τη Βραζιλία στον Ολυμπιακό στα γραφεία στην Πλατεία Αλεξάνδρας έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση και ανέμεναν από λεπτό σε λεπτό προτάσεις 30 εκατομμυρίων από Αγγλία μεριά. Φευ, λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Όπου «ξενοδόχος» ο Λουτσιάνο ντε Σόουζα, ο άνθρωπος που όχι μόνο ανέλαβε να μυήσει τον πιτσιρικά συμπατριώτη του στις χαρές της νυχτερινής Αθήνας, αλλά και που τον σύστησε στη δεσποινίδα Λιούμπα Ζώρα, με την τελευταία να αποτελεί την αφορμή για το χωρισμό του Ντιόγκο από την επί σειρά ετών αγαπημένη και αρραβωνιαστικιά του. Βαρύ το τίμημα της αγάπης, πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται από αντίστοιχα αισθήματα και για τα ωράρια της εκλεκτής της καρδιάς σου... Οι επιπτώσεις των παραπάνω δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και στο γήπεδο. Το αποτέλεσμα; Ας πούμε ότι στην πειραϊκή ΠΑΕ ανακουφίστηκαν όταν βρέθηκε ομάδα να τον δεχτεί δανεικό...

Εμπρός, αετοί δικέφαλοι

Οι λίγο παλαιότεροι θυμούνται τη ροπή του Αλεξανδρή στα σφηνάκια και τον έρωτα του Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς για τον Καρρά. Η πλέον cult περίπτωση είναι αυτή του Μίροσλαβ Οκόνσκι, ο οποίος, μεγάλος άνθρωπος (32 ετών πήγε στην ΑΕΚ), επέλεγε να «καταδύεται» στα «υποβρύχια». Τα κατορθώματα των τριών, πάντως, ελάχιστα ενοχλούσαν, μιας και η ομάδα «πετούσε». Όχι όπως τώρα. Και καλά να έχεις έναν ξενύχτη στην ομάδα, αλλά εννιά; Και μάλιστα να ξενυχτάνε όλοι μαζί; Δεν πάει καιρός από το επεισόδιο που τάραξε τον ύπνο του «Ντούσκο», με εννιά παίκτες να «παρτάρουν» μέχρι πρωίας σε κυριλέ μπαρ στην Πολιτεία. «Καπεταναίοι» του κινήματος οι Σκόκο, Μπλάνκο και Σάχα, ποδοσφαιριστές με κακές σχέσεις με τον κόουτς. Τώρα που αυτός έφυγε θα φανεί αν θα στρώσουν (και αν τους «παίρνει»).

Το μπιροκούνουπο

Στην περίπτωση του Έρικ Μίκλαντ το φόντο είναι πράσινο - ενισχυμένο από το χρώμα γνωστής μάρκας μπίρας, την οποία ο Νορβηγός παράγγελνε με τα καφάσια. Οι πράξεις στις οποίες προέβαινε όντας σε κατάσταση μέθης μαζί με τους πιστούς του συντρόφους στις «ακολασίες», τον ομοεθνή του Φρανκ Στράντλι και τον Πολωνό Ιγκόρ Σιμπνιέφσκι, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Όλως περιέργως, εντός γηπέδου το «κουνούπι» κατάπινε χιλιόμετρα, σε πλήρη αντίθεση με τον Στράντλι, ο οποίος πέρασε και δεν ακούμπησε. Το αυτό έπραξε και στη Λιντς, οι οπαδοί της οποίας αρνήθηκαν να τον ψηφίσουν ως τη χειρότερη μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας, απλούστατα γιατί δεν τον λογάριαζαν καν ως τέτοια. Όσο για τον Σιμπνιέφσκι, επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου και αποδείχτηκε ότι το αλκοόλ ήταν μάλλον το μικρότερο από τα προβλήματά του - το παιδί έχρηζε ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Η ροή του Ρόι
Ψηλά παιδιά, λεβέντικα οι μπασκετμπολίστες, έχουν και αυτοί τις δικές τους ιστορίες να (μη) διηγηθούν. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τα πρωτεία στη σχετική λίστα κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει διασχίσει ποτέ τον Ατλαντικό για να έρθει από τα μέρη μας. Τα πράγματα που έκανε στο παρκέ ο Ρόι Τάρπλεϊ δεν τα είχαν ξαναδεί όχι μόνο στο ΣΕΦ, αλλά ούτε στην Ευρώπη γενικότερα και ήταν σαφές πως τέτοιου βεληνεκούς παίκτης δε θα άφηνε ποτέ το NBA υπό κανονικές συνθήκες. Γρήγορα, δυστυχώς, αποδείχτηκε πως οι συνθήκες ούτε στο ελάχιστο δεν πλησίαζαν τη λέξη «κανονικές», μιας και ο Ρόι προτιμούσε να μετράει τις τάπες μέχρι την παλαίωση του μπέρμπον παρά αυτές που μοίραζε εκείνος στους αντιπάλους. Οι καβγάδες με τον Γιάννη Ιωαννίδη συνεχείς και ομηρικοί, με αποκορύφωμα εκείνον που προηγήθηκε του χαμένου τελικού στο Τελ Αβίβ, στον οποίο ο Τάρπλεϊ αγωνίστηκε με hangover.
Τρίποντες «μπόμπες»
Η αξία του, Σαρούνας Γιασικεβίτσιους δεν επιδέχεται αμφισβήτηση από κανέναν. Γενικώς παραδεκτή ήταν επίσης η τάση του Λιθουανού να παραβιάζει κάπου κάπου τους κανόνες των ωραρίων, εξ ου και οι... ενδιαφέρουσες σχέσεις του με τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Φέτος, άλλωστε, το όνομά του ενεπλάκη σε αρκετές νυχτερινές περιπετειούλες με ημεδαπές στάρλετ και ο ίδιος θέλει σαν τρελός να μείνει στην Ελλάδα μετά και την κόρη που πρόσφατα απέκτησε. Στον ΠΑΟ έχουν δηλώσει σε όλους τους τόνους πως δεν καίγονται να τον κρατήσουν, θυμούνται ωστόσο ένα ιλαρό περιστατικό στο περυσινό γλέντι για την κατάκτηση του τίτλου, όπου ο «Σάρας» κυνηγούσε τον άμαθο στα «ξίδια» Σερμαντίνι για να τον ποτίσει με ουίσκι. Για την ιστορία, ο Λιθουανός, πολύ φυσιολογικά, προτιμά τη βότκα.
The drunk game
Ο πέμπτος αγώνας στους τελικούς μεταξύ των Μπουλς και των Τζαζ το 1997 έχει μείνει γνωστός ως «Flu Game» λόγω του ότι ο Τζόρνταν, μολονότι είχε διαγνωστεί με τροφική δηλητηρίαση το πρωί του ματς, έπαιξε 44 λεπτά, τελειώνοντας με 38 πόντους και πέφτοντας με τη λήξη αφυδατωμένος στα χέρια του Πίπεν. Αυτό που φαίνεται πως αποκρύφτηκε είναι το ότι ο «Μιχαλάκης» μάλλον υπέφερε από hangover, κατάσταση που παρουσιάζει παρεμφερή συμπτώματα. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες...

Οι θρύλοι του... σπορ

Τζορτζ Μπεστ
«Maradona good, Pele better, George Best», όπως συνήθζαν να λένε στη Βρετανία. To αν είχαν δίκιο ή όχι σηκώνει συζήτηση. Ωστόσο, τρεις ήταν οι μεγάλες αγάπες του Ιρλανδού: το ποδόσφαιρο, οι γυναίκες και το αλκοόλ. Εξαιρώντας την πρώτη, όπου μπορεί να βρέθηκαν κάποιοι ισάξιοι ή και καλύτεροί του, στις άλλες δύο δεν είχε αντίπαλο. Το ποτό, βέβαια, στο τέλος τον σκότωσε, όμως ο «πέμπτος Μπιτλ» έζησε καλά και στο νησί τον λάτρευαν μέχρι το φινάλε. Αντί, λοιπόν, για κάποια από τις δημοφιλείς ατάκες του, παραθέτουμε την απάντηση του μπούκη ενός γραφείου απ΄ αυτά όπου μπορείς να ποντάρεις πάνω στα πάντα, όταν κάποιος λίγο πριν ο Μπεστ αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο ρώτησε ποια είναι η απόδοση για το θάνατό του: «Άντε γαμ..., μπάσταρδε, φύγε από δω μέσα!».
Πολ Γκασκοϊν
Η ροπή στο αλκοόλ μοιάζει να είναι δεδομένη για τους Άγγλους και ο τελευταίοι πραγματικά ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που έβγαλε η χώρα δε γλίτωσε από τη μοίρα τόσων και τόσων συμπατριωτών του. Από χρυσή ελπίδα του βρετανικού ποδοσφαίρου, ο 43χρονος σήμερα Γκασκόιν είναι ο ορισμός της έκφρασης «τελειωμένος αλκοολικός». Η ίδια του η οικογένεια έχει δηλώσει πως ο «Γκάζα» έχει περάσει προ πολλού το σημείο όπου θα μπορούσε να βοηθηθεί και πως ο θάνατός του είναι μονάχα θέμα χρόνου.
Γκαρίντσα
Ο μικρόσωμοι Βραζιλιάνος με την εκπληκτική τρίπλα (λόγω του ότι το ένα του πόδι ήταν κοντύτερο από το άλλο), μπορεί να μη γνώριζε γραφή και ανάγνωση, όμως μέσα στο γήπεδο «κεντούσε». Δυστυχώς, ανάλογα καλές επιδόσεις είχε και στο ποτό, το οποίο ξεκίνησε ως «γιατρικό» για την κατάθλιψη και δεν το σταμάτησε μέχρι που πέθανε σε ηλικία 49 ετών άσημος (παρά τα Παγκόσμια Κύπελλα που κατέκτησε με την Εθνική Βραζιλίας), μόνος (παρά το μίνι στρατό από παιδιά που απέκτησε) και άπορος (παρά τα πολλά χρήματα που πέρασαν από τα χέρια του).

Αναδημοσίευση από το τεύχος Νοεμβρίου Νο179 του περιοδικού ΄Playboy΄. Το είδα στο capital.gr

Πριν το τζάμπολ