Το Ξενία του Καρτερού επιτέλους χαρακτηρίζεται μνημείο

Ελάχιστοι Ηρακλειώτες γνωρίζουν, ότι το εγκαταλελειμμένο κτίριο που διασχίζουν για να φτάσουν στην παραλία Καρτερού αποτελεί ένα από τα λίγα εξαιρετικά δείγματα νεότερης αρχιτεκτονικής που υπάρχουν στην πόλη μας. Είναι φυσικά απόλυτα δικαιολογημένοι γιατί από τη μια έχουν μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον όπου καθημερινά απαξιώνεται καθετί σχετικό με την τέχνη της αρχιτεκτονικής και από την άλλη γιατί κάνεις σχεδόν δεν τους ενημέρωσε ότι αυτό το ερείπιο είναι έργο μιας από τις σημαντικότερες μορφές στο χώρο της αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, τον Άρη Κωνσταντινίδη.

Σαν αρχιτέκτονας κι εγώ δεν μπορώ παρά να χαρώ για τον ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο αρχιτέκτονα που αποδίδεται σήμερα με τον δίκαιο χαρακτηρισμό του «Μοτέλ Ξενία» ως μνημείο. Είναι κατά κάποιο τρόπο η δικαίωση του Έλληνα αρχιτέκτονα που δε δίστασε να αυτοκτονήσει το 1993 βλέποντας το Ελληνικό κράτος να καταστρέφει με την αδιαφορία του τα έργα του.

Αυτό που εντυπωσιάζει με τα έργα του Άρη Κωνσταντινίδη, πέρα από την αισθητική και την λειτουργικότητα τους, είναι ότι πρόκειται για έργα του δημοσίου, που εκτέλεσε ενώ βρισκόταν στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας ( 1955 – 1957) και στην Τεχνικής Υπηρεσίας στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (1957 - 1967.) Εκεί ο Άρης Κωνσταντινίδης υπηρέτησε την αρχιτεκτονική και το Έλληνα πολίτη δημιουργώντας «Δοχεία Ζωής», όπως τα έλεγε ο ίδιος, που ακόμα αντέχουν στον χρόνο σε αντίθεση με τις σύγχρονες κατασκευές εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας του δημοσίου.

Το ίδιο το δημόσιο όμως που τόσα χρόνια υπηρέτησε με ζήλο ο Έλληνας αρχιτέκτονας άφησε τα έργα του να παρακμάσουν και να μετατραπούν σε φαντάσματα της εποχής του Ελληνικής μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Ο χαρακτηρισμός του Ξενία Καρτερού ως μνημείο σίγουρα αποτελεί ελπιδοφόρο μήνυμα αλλά και μεγάλη ευθύνη στα χέρια του Δήμου Ηρακλείου για να κινήσει τις διαδικασίες που από φάντασμα θα το μετατρέψουν σε χώρο υποδειγματικής αρχιτεκτονικής ποιότητας στην πόλη μας.

Eupalinos2810