Η ψηφοφορία του αίσχους και της ντροπής!

*Γράφει ο Λεονταράκης Γιάννης:

Στις 12/02/2012 ημέρα Κυριακή εξετελέσθη το μεγαλύτερο μεταπολιτευτικό πραξικόπημα στην σύγχρονη ιστορία της ‘‘κακομοίρας’’ της Ελλάδος, με την ψήφιση του κατάπτυστου μνημονίου 2 και του PSI.

Πρόκειται για πραξικόπημα για το λόγω του ότι, τα ανελέητα μέτρα ψηφίστηκαν από μία μη νόμιμα συνταγματικά εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση, μάλιστα στο σημείο αυτό θα μπορούσε άνετα αυτή η κυβέρνηση να χαρακτηριστεί ως ένα μίασμα εντολοδόχων από ξένες και σκοτεινές δυνάμεις.

Η ημέρα αυτή του πραξικοπήματος θα μείνει στην ιστορία ως η ημέρα της πλήρης αντίθεσης στην λαϊκή βούληση, εκτός και αν ο κυρίαρχος ελληνικός λαός αφυπνιστεί και αποτινάξει τον βάρβαρο ζυγό από πάνω του, όπως άλλωστε πολλές φορές έχει κάνει και στο παρελθόν!

Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και όχι μόνο (κανάλια, δημοσιογράφοι, κ.α) που στηρίζουν αυτήν την κυβέρνηση από πολλών ημερών,...

είχαν επιδοθεί σε ένα μπαράζ κινδυνολογίας και τρομοκρατίας των βουλευτών και κατ’ επέκταση του ελληνικού λαού, θέλοντας να περάσουν στον λαό, ότι η ψήφιση του μνημονίου 2 είναι ο μόνος δρόμος, διαφορετικά θα επικρατήσει το χάος και η αναρχία και πώς μέσα σε τρείς ημέρες θα ερχόταν η πλήρης κατάρρευση.

Έθεσαν βέβαια και θέμα κομματικής πειθαρχίας που δυστυχώς εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε ότι έπιασαν τόπο οι απειλές προς τους βουλευτές, πλην βέβαια ελαχίστων εξαιρέσεων ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Εδώ γεννάται ένα ερώτημα προς τους μνημονιακούς βουλευτές, προτίμησαν την κομματική κάλυψη και εύνοια από την σωτηρία του ελληνικού λαού;

Γιατί με τους όρους που προβλέπεται στο νέο μνημόνιο και με τα νέα βάρβαρα μέτρα που καλείται να πληρώσει ο λαός σε λίγο καιρό θα μιλάμε για πλήρη εξαθλίωση και ταπείνωση των ελλήνων.

Σε αυτό το σημείο γενάτε ένα ρητορικό ερώτημα, ποια είναι άραγε η συμβολή του ελληνικού κεφαλαίου και τραπεζών στην μείωση του χρέους;

Που στην ουσία αυτοί δημιούργησαν τη κρίση στην Ελλάδα με τη ανοχή και την βοήθεια όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά.

Και αν γίνεται έστω μια προσπάθεια να σωθεί κάποιος αυτός σίγουρα δεν είναι ο Ελληνικός λαός παρά μόνο το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά παγκόσμιο και σίγουρα πρόβλημα ολόκληρης της Ευρώπης.

Μίας Ευρώπης που στερείται της ηγεσίας πραγματικών ηγετών οι οποίοι σύσσωμοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιαζόταν στα κράτη μέλη της.

Σε αντίθεση παρατηρούμε μια Ευρώπη και αρχηγούς κρατών να σύρονται και να διασύρονται από τις ορέξεις της γερμανίδας καγκελάριου Μέρκελ, παίζοντας ανόητα παιχνίδια και επικίνδυνα στη πλάτη των ευρωπαίων πολιτών.

Αν το κοιτάξουμε βαθύτερα ο μόνος συνδετικός κρίκος της Ευρώπης είναι μονάχα το ευρώ. Άρα για ποια ένωση μιλάμε?

Κατά τη άποψη μου όλοι αυτοί είναι πιόνια ενός παγκόσμιου συστήματος, που σαν απώτερο σκοπό έχει τη πλήρη οικονομική υποδούλωση των λαών, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Στο όνομα της ένωσης των λαών της Ευρώπης η Ελλάδα έπεσε θύμα διεθνής εξαπάτησης και εξάρτησης.

Οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές (κυρίως γερμανικές) κατέστρεψαν όλοι την παραγωγική βάση της οικονομίας μας, κυρίως την αγροτική παραγωγή και καταντήσαμε να έχουμε γίνει απλά καταναλωτές των εισαγόμενων προϊόντων.

Σίγουρα φταίμε και εμείς για το λόγω του ότι δεν αξιοποιήσαμε σωστά τα κοινοτικά κονδύλια και δεν επενδύσαμε ανάλογα, βέβαια δεν είναι η πηγή του κακού αυτό, όπως θέλουν να ισχυρίζονται ορισμένοι.

Μια χώρα ευλογημένη που έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες τη μετέτρεψαν σε μία άγονη περιοχή του ευρωπαϊκού νότου, χαρακτηρίζοντας μας κακομαθημένους και τεμπέληδες!

Τη μετέτρεψαν άγονη οι διεθνής τοκογλύφοι και οι εγχώριοι βοηθοί τους, μεθοδεύοντας έτσι τη πλήρη εξάρτηση της Ελλάδος από τους μεγαλοτραπεζίτες και από τις ξένες δυνάμεις.

Κατά συνέπεια όλων αυτών το σύνταγμα καταστρατηγείται ,η εθνική κυριαρχία περιέρχεται στα χέρια των ξένων δυνάμεων και των δανειστών μας, ο εθνικός πλούτος που υπάρχει ληστεύεται από τους νέους κατακτητές όπως επίσης η δημοκρατία στη χώρα μας πηγαίνει περίπατο. Το μόνο που απομένει είναι να στήσει η Μέρκελ τη γερμανική σημαία στην Ακρόπολη. Ο νέος Χίτλερ της Γερμανίας.

Έχουν το θράσος οι γερμανοί και θέτουν τελεσίγραφα, αυτοί που κατέκαψαν τόσα ελληνικά χωριά αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς και καταστροφές από την προηγούμενη κατοχή τους.

Την ώρα που μας χρωστάνε δισεκατομμύρια ευρώ από τις αθλιότητες που διέπραξαν στην χώρα μας και δεν έχει το θάρρος ένας έλληνας πολιτικός από τους κυβερνώντες να του το θυμίσει πετώντας στα μούτρα τους τα μνημόνια και τους όρους!

Μας απαγορεύουν ακόμα να πάμε και σε εκλογές θέτοντας ψευτοδιλήμματα περί χρεοκοπίας ,γνωρίζοντας ότι μπορεί να προκύψει μια άλλη κυβέρνηση που δεν θα εξυπηρετεί τα σχέδια τους. Έως πότε θα επικρατεί αυτή η σαπίλα στο πολιτικό μας σύστημα? Έως πότε οι πολιτικοί μας θα προτάσσουν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από τα συμφέροντα τις πατρίδας μας?

Αρκετά ,κυρίαρχος είναι μόνο ο ελληνικός λαός!!

ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ Ή ΟΧΙ;

Γεωπολιτικά και όχι μόνο ανήκουμε στην Ευρώπη και εκεί θα πρέπει να παραμείνουμε, αλλά με καλύτερους όρους για όλους τους λαούς της Ευρώπης και σίγουρα όχι μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων, πλούσιο βορρά και φτωχό νότο.

Αυτή τη μετάλλαξη της Ευρώπης μπορούν να την επιφέρουν μόνο υγιές δυνάμεις και ηγέτες που πιστεύουν στην πραγματική έννοια της ενοποίησης και δεν είναι εξαρτώμενοι από κανένα διεθνές κύκλωμα τοκογλυφίας.

ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Το υπάρχων ελληνικό πολιτικό σύστημα πρέπει να τελειώσει, αυτό που γνωρίσαμε έως τώρα πρέπει να φύγει μία για πάντα!

Οι σχέσεις πολιτικών-πολιτών με την έννοια που γνωρίσαμε έως τώρα αν μη τι άλλο πρέπει να περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ανεπιστρεπτή.

Αν μη τι άλλο πρέπει να βρεθεί εκείνη η κατάλληλη φόρμουλα που θα κάνει τους πολίτες να εμπιστευτούν ξανά το πολιτικό σύστημα.

Σίγουρα όμως αυτή η φόρμουλα δεν μπορεί να βρεθεί από ανθρώπους των οποίων τα ονόματα και η πορεία τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη γύμνια και την κατάντια της Πατρίδας μας σήμερα.

Η ανανέωση προσώπων και πολιτικών είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα, έχοντας όμως την τόλμη και τη διάθεση να επιφέρουν την πολιτική ‘‘επανάσταση’’ που έχει ανάγκη ο τόπος μας.

Ούτως ή άλλως τα μνημονιακά κόμματα , δεν υπέστησαν απλώς εσωκομματικούς κραδασμούς αλλά κατάφεραν να επιφέρουν την ρήξη με την κοινωνία και με τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους. Πλέον μιλάμε για ετοιμόρροπους συνασπισμούς που καταρρέουν μέρα με την ημέρα.

Αλλά και τα αντι-μνημονιακά κόμματα της αριστεράς παραμένουν στάσιμα στις ιδεολογίες τους αντί σύσσωμα να αναλάβουν τις ευθύνες τους έναντι της ιστορίας και να αποτελέσουν ίσως την λύση στο πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει.

Πάνω απ΄όλα ο τόπος σήμερα χρειάζεται εθνική συνεννόηση και συστράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων που μπορούν να επιφέρουν ένα καίριο χτύπημα στις δυνάμεις κατοχής της πατρίδας μας.

Τέτοιες δυνάμεις σίγουρα υπάρχουν μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ αλλά και στα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα.

Το υγιές ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει χρέος έναντι της ιστορίας αλλά και των παραδοσιακών ψηφοφόρων του, τους οποίους απεμπόλησε με την βάρβαρη πολιτική του τα τελευταία 2 χρόνια και σίγουρα έναντι της πατρίδας, να αναλάβει τις ευθύνες του και να θυμηθεί το σκοπό για τον οποίο συστάθηκε, γιατί όχι υπογράφοντας μια νέα Τρίτη Σεπτέμβρη.

Εννοείται όμως ότι δεν μπορεί να προκύψει τίποτα το καινούργιο με αρχηγούς ή με στελέχη οι οποίοι είναι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής που εφαρμόζεται σήμερα στον τόπο μας.

Οι πολιτικές αυτές απέτυχαν αλλά και τα πρόσωπα οι οποίοι τις εφάρμοσαν και αυτά απέτυχαν!

Άρα τι το καινούργιο ευαγγελίζονται τα πρόσωπα αυτά ή μήπως θέλουν να ικανοποιήσουν τις πολιτικές τους ματαιοδοξίες;

*Ο Λεονταράκης Γιάννης είναι Περιφερειακός Σύμβουλος Κρήτης και Μέλος της Ν.Ε ΠΑ.ΣΟ.Κ Ηρακλείου.