Ουραγός η Ελλάδα στην ελευθερία του τύπου!!!

Ήρθε και η έκθεση της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» για την ελευθερία του Τύπου, και μας το επιβεβαίωσε!! Η ελευθερία του τύπου στην Ελλάδα είναι κάτι σαν ανέκδοτο πλέον, αφού η χώρα μας υποχώρησε από την 35η θέση που καταλάμβανε, στην 70ή!!!! Μάλιστα, μοιραζόμαστε την ίδια θέση με τη Βουλγαρία, τα νησιά Κομόρες, το Μπενίν και την Κένυα! Η πτώση αυτή των 35 θέσεων είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, μετά από το Τόγκο, το Μπουτάν και την Τανζανία.

Βέβαια εμείς που ζούμε στην Ελλάδα, δεν περιμέναμε την έκθεση αυτή για να το καταλάβουμε! Και μόνο τους τίτλους στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων να διαβάζεις επί 1 βδομάδα, και να δεις 2-3 μέρες ειδήσεις, ξέρεις τι συμφέροντα εξυπηρετεί ο καθένας!

Για να πούμε όμως και του.. “στραβού” το δίκιο, οι δημοσιογράφοι που δεν έχουν τόσο μεγάλη αναγνωρισιμότητα, άρα και μεγαλύτερη δύναμη να εκφραστούν ελεύθερα, δέχονται κι αυτοί πιέσεις από τους εργοδότες τους , όπως όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Η δική τους δουλειά όμως έχει μια ιδιαιτερότητα: πέρα από την παρουσίαση γεγονότων, διαμορφώνει πολλές φορές και την κοινή γνώμη. Όποτε τέτοιου είδους δικαιολογίες μπορεί να έχουν κάποια βάση, δε θα έπρεπε όμως να επηρεάζουν τόσο πολύ αυτά που λέγονται και γράφονται στα μέσα ενημέρωσης. Τα τελευταία δε έχουν καταντήσει φερέφωνα κομμάτων και κυβερνήσεων, με την ανοχή των μικρών δημοσιογράφων και ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ.

Οι έννοιες της αλήθειας και της αντικειμενικότητας δυστυχώς έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα στον Ελληνικό Τύπο. Και αυτό δε φαίνεται ν’ αλλάζει σύντομα, ειδικά με την οικονομική κρίση.

Όαση στην έρημο αυτή της φίμωσης αποτελούν τα blogs, τα οποία ολοένα και κερδίζουν έδαφος όχι τόσο στο κομμάτι της ενημέρωσης, αλλά στην έκφραση απόψεων από όλους. Αν και οι κύριοι πολιτικοί μας (βλέπε Αυγενάκης) έχουν βαλθεί να τα φιμώσουν και αυτά, γιατί βγάζουν τ’ άπλυτά τους στη φόρα. Και μαζί μ’ αυτούς και τα λογής-λογής συμφέροντα που εξυπηρετούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από καναλάρχες και πολιτικούς.

Είχα γράψει για τη δολοφονία του Γκιόλια, ότι “η ελευθερία του λόγου δεν πεθαίνει με 16 σφαίρες μόνο”… Φαίνεται όμως ότι στον Ελληνικό Τύπο, η απειλή της απόλυσης είναι αρκετή…