Ο υπέροχος σκουπιδοτενεκές

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βιβλιοπώλης που πετούσε βιβλία...όχι δεν έκανα λάθος, δεν ήθελα να πω πουλούσε και δακτυλογράφησα λάθος ρήμα. Σοκ; Για μένα ήταν πολύ μεγάλο όταν πολύ κοντινή μου φίλη μου περιέγραψε πως ο βιβλιοπώλης της γειτονιάς της στην περιοχή Θερίσου του Ηρακλείου Κρήτης πήγε και πέταξε στον σκουπιδοτενεκέ μία κούτα που περιείχε κάποια βιβλία με σκληρό εξώφυλλο του Ευγένιου Τριβιζά! Να είχαν ξεμείνει στο ράφι πολύ καιρό, να ήταν ελαττωματικά, ποιος ξέρει? Το θέμα δεν είναι εκεί όμως γιατί μια τέτοια πράξη είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ, ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ!

Θα σταθώ σε 2 σημεία… Το πρώτο είναι η καθεαυτή πράξη του να πετάξεις ένα βιβλίο! Θυμάμαι προς το τέλος της δεκαετίας του '80 και αρχές του '90 που υπήρξε ένα πολύ έντονο φαινόμενο στο τέλος της σχολικής χρονιάς, οι μαθητές πανηγύριζαν σκίζοντας και σκορπίζοντας στους δρόμους τα βιβλία τους! Η απόλυτη παρακμή και αποτυχία ενός κοινωνικού και εκπαιδευτικού συστήματος. Ευτυχώς δεν νομίζω να συνεχίστηκε αυτό το φαινόμενο για πολύ. Το να καταστρέφεις ή να πετάς ένα βιβλίο είναι η απόλυτη βεβήλωση ιδεών και πνευματικών αξιών και αντανακλά ένστικτα και επίπεδο παιδείας προϊστορικών χρόνων. Τότε που λίγα πράγματα μας χώριζαν από τα ζώα. Πολύ δε περισσότερο όταν τα βιβλία αυτά είναι από τον συγκεκριμένο συγγραφέα ο οποίος είναι πολύ γνωστός για την σπάνια και μοναδική ευρηματικότητα του στο να βρίσκει τρόπους μαγικούς να μπαίνει στον κόσμο και την ψυχολογία των παιδιών και να τους μαθαίνει απλά αλλά και σύνθετα πράγματα βοηθώντας την πνευματική τους ανάπτυξη και την κριτική τους ικανότητα.

Το 2ο σημείο που με εξόργισε, με λύπησε, με σόκαρε ήταν ότι η πράξη αυτή προήλθε από έναν άνθρωπο που σαν επάγγελμα του έχει την πώληση βιβλίων! Έχει διαβάσει ποτέ κανένα? Αναρωτιέμαι.. Που βρήκε το κουράγιο να πετάξει τα παραμύθια; Να τα χαρίσει ή να τα αφήσει κάπου να τα πάρουν παιδάκια που δεν μπορούν να διαθέσουν τα χρήματα να τα αγοράσουν δεν του πέρασε από το μυαλό; Δεν με νοιάζει όποιος λόγος κι αν υπήρξε. Δεν υπάρχει δικαιολογία γιατί πολύ απλά τα βιβλία ΔΕΝ ΠΕΤΙΟΥΝΤΑΙ στα σκουπίδια ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ!
Το σίγουρο είναι ότι ο Τριβιζάς όταν έγραφε το παραμύθι "Ο Υπέροχος Σκουπιδοτενεκές" δεν είχε στο μυαλό του ότι τα βιβλία του θα κατέληγαν εκεί. Επίσης, σίγουρο είναι ότι ο συγκεκριμένος υπήρξε σίγουρα ένας υπέροχος σκουπιδοτενεκές αλλά όχι για πολύ γιατί η φίλη μου πήρε την συλλογή και τώρα την απολαμβάνουν τα παιδάκια της.

Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτά πολύ καλύτερα...!